جملۀ امری: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز
 
(۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
جملۀ امری <املای دیگر: جمله‌ی امری> jomle=y-e Ɂamr-i [گروه اسمی] {عربی (جمله: جُملَة ـ امر) ـ فارسی} (به انگلیسی: imperative sentence)
 
جملۀ امری <املای دیگر: جمله‌ی امری> jomle=y-e Ɂamr-i [گروه اسمی] {عربی (جمله: جُملَة ـ امر) ـ فارسی} (به انگلیسی: imperative sentence)
  
[[جمله]]‌ای که در آن فرمانی داده می‌شود (خانلری، ۱۳۸۸: ۱۱)، مانند ''بیا اینجا''. در پایان جملۀ امری [[نقطه]] (.) می‌گذارند.
+
[[جمله]]‌ای که در آن فرمانی داده می‌شود (خانلری، ۱۳۸۸: ۱۱؛ فاضل، ۱۳۹۲: ۳۳۸)، مانند ''قوی باش!'' یا ''بیا اینجا''. در پایان جملۀ امری [[نقطه]] (.) یا [[نشانۀ تعجب]] (!) می‌گذارند.  
  
 
  این صفحه تکمیل خواهد شد.
 
  این صفحه تکمیل خواهد شد.
  
 
----
 
----
*منبع:
+
*منابع:
 
- [[خانلری، پرویز]]، ۱۳۸۸، ''[[دستور زبان فارسی]]''، چ٢٢، تهران، [[توس (انتشارات)|توس]].
 
- [[خانلری، پرویز]]، ۱۳۸۸، ''[[دستور زبان فارسی]]''، چ٢٢، تهران، [[توس (انتشارات)|توس]].
 +
 +
- [[فاضل، نوید]]، ۱۳۹۲، ''[[دستور زبان پارسی]]''، تهران، [[آگه (انتشارات)|آگه]].

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۵

جملۀ امری <املای دیگر: جمله‌ی امری> jomle=y-e Ɂamr-i [گروه اسمی] {عربی (جمله: جُملَة ـ امر) ـ فارسی} (به انگلیسی: imperative sentence)

جمله‌ای که در آن فرمانی داده می‌شود (خانلری، ۱۳۸۸: ۱۱؛ فاضل، ۱۳۹۲: ۳۳۸)، مانند قوی باش! یا بیا اینجا. در پایان جملۀ امری نقطه (.) یا نشانۀ تعجب (!) می‌گذارند.

این صفحه تکمیل خواهد شد.

  • منابع:

- خانلری، پرویز، ۱۳۸۸، دستور زبان فارسی، چ٢٢، تهران، توس.

- فاضل، نوید، ۱۳۹۲، دستور زبان پارسی، تهران، آگه.