آوایی

آوایی <املای دیگر: آوائی> Ɂâvâ-y(/Ɂ)-i [صفت] {فارسی}

1. (به انگلیسی: phonetic) <آوایی در برابر phonetic انگلیسی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.> مربوط به آوا(ها)؛ آواشناختی.
2. (به انگلیسی: phonic) متشکل از آوا(ها) (نک. متیوز، ٢٠٠٧: ٢٩٩).
3. <قدیمی (مثلاً نک. ابوالقاسمی، ١٣٧۴: ٢٢-٢٣)> (به انگلیسی: voiced) واک‌دار.

---

• منابع

ـ ابوالقاسمی، محسن، ١٣٧۴، ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)، تهران، ققنوس.

ـ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷، هزارواژۀ زبان‌شناسی (۱)، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

Matthews, P. H., 2007, Oxford Concise Dictionary of Linguistics, 2nd ed., Oxford, Oxford University Press -

  این صفحه تکمیل خواهد شد.

• واژه‌های هم‌خانواده: نک. آوا