واج‌آرایی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
جز |
||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
Matthews, P. H. (2007). ''Oxford Concise Dictionary of Linguistics''. 2nd ed. Oxford: Oxford University Press | Matthews, P. H. (2007). ''Oxford Concise Dictionary of Linguistics''. 2nd ed. Oxford: Oxford University Press | ||
| − | این صفحه را نویسندگان ''پارسی‌شناسی'' | + | این صفحه را نویسندگان ''پارسی‌شناسی'' تکمیل خواهند کرد. |
* واژه‌ها و اصطلاحات هم‌خانواده: نک. [[واج]] | * واژه‌ها و اصطلاحات هم‌خانواده: نک. [[واج]] | ||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۳۴
واج‌آرایی vâj-ârâ(-)y-i [اسم] {فارسی}
- (به انگلیسی: phonotactics) در واج‌شناسی، آرایش واحدهای واجی که در یک زبان روی می‌دهد و واژه‌ای به لحاظ واجی خوش‌ساخت پدید می‌آورد (کریستال، ٢٠٠٨: ٣٦٦؛ نیز نک. متیوز، ٢٠٠٧: ٣٠١). برای نمونه، اینکه در فارسی واژه‌ای با خوشۀ همخوانی آغازی وجود ندارد مربوط به قواعد/ محدودیت‌های واج‌آرایی فارسی است (نیز نک. مدرسی قوامی، ١٣٩٤: ٢٠٩).
- (به انگلیسی: <تقریباً معادل> alliteration) (= توزیع حروف) در بدیع، آرایش موسیقایی سخن از راه تکرار بجا و هنرمندانۀ یک یا چند واج (راستگو، ١٣٨٢: ١٢).
- منابع
- راستگو، محمد (١٣٨٢). هنر سخن‌آرایی (فن بدیع). تهران: سمت.
- مدرسی قوامی، گلناز (١٣٩٤). فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی. تهران: علمی.
Crystal, D. (2008). A Dictionary of Linguistics and Phonetics. 6th ed. Oxford: Blackwell
Matthews, P. H. (2007). Oxford Concise Dictionary of Linguistics. 2nd ed. Oxford: Oxford University Press
این صفحه را نویسندگان پارسی‌شناسی تکمیل خواهند کرد.
- واژه‌ها و اصطلاحات هم‌خانواده: نک. واج
