ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
''ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی'' riš-e-šenâs-i va Ɂešteqâq dar zabân=e fârs-i [اسم خاص] {فارسی-عربی (اشتقاق)} | ''ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی'' riš-e-šenâs-i va Ɂešteqâq dar zabân=e fârs-i [اسم خاص] {فارسی-عربی (اشتقاق)} | ||
| − | کتابی از جواد برومند سعید. در این کتاب مقالاتی دربارۀ [[ریشه‌شناسی]] برخی واژه‌های فارسی و گویشی آمده‌‌است. بعضی مقالات این کتاب حاوی نکاتی دربارۀ فرهنگ‌نویسی و درست‌نویسی نیز هست. کریمی مطهر و رمضانی (١٣٩٣: ٢٧٩-٢٨٢) به نقد این کتاب پرداخته‌اند. | + | کتابی از [http://parsishenasi.ir/wiki/index.php/%D8%A8%D8%B1%D9%88%D9%85%D9%86%D8%AF_%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF%D8%8C_%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF جواد برومند سعید]. در این کتاب مقالاتی دربارۀ [[ریشه‌شناسی]] برخی واژه‌های فارسی و گویشی آمده‌‌است. بعضی مقالات این کتاب حاوی نکاتی دربارۀ فرهنگ‌نویسی و درست‌نویسی نیز هست. کریمی مطهر و رمضانی (١٣٩٣: ٢٧٩-٢٨٢) به نقد این کتاب پرداخته‌اند. |
---- | ---- | ||
* منابع | * منابع | ||
| − | - برومند سعید، جواد (١٣٨٣). ''ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی''. کرمان: دانشگاه شهید باهنر. | + | - [[برومند سعید، جواد]] (١٣٨٣). ''ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی''. کرمان: دانشگاه شهید باهنر. |
- کریمی مطهر، جان‌الله و احمد رمضانی (١٣٩٣). ''نقدنامۀ کتب و متون زبان‌شناسی''. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. | - کریمی مطهر، جان‌الله و احمد رمضانی (١٣٩٣). ''نقدنامۀ کتب و متون زبان‌شناسی''. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. | ||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۶
ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی riš-e-šenâs-i va Ɂešteqâq dar zabân=e fârs-i [اسم خاص] {فارسی-عربی (اشتقاق)}
کتابی از جواد برومند سعید. در این کتاب مقالاتی دربارۀ ریشه‌شناسی برخی واژه‌های فارسی و گویشی آمده‌‌است. بعضی مقالات این کتاب حاوی نکاتی دربارۀ فرهنگ‌نویسی و درست‌نویسی نیز هست. کریمی مطهر و رمضانی (١٣٩٣: ٢٧٩-٢٨٢) به نقد این کتاب پرداخته‌اند.
- منابع
- برومند سعید، جواد (١٣٨٣). ریشه‌شناسی و اشتقاق در زبان فارسی. کرمان: دانشگاه شهید باهنر.
- کریمی مطهر، جان‌الله و احمد رمضانی (١٣٩٣). نقدنامۀ کتب و متون زبان‌شناسی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
منوچهر فروزنده فرد
