بی‌واک

بی‌واک <املای دیگر: بیواک> [صفت] {فارسی} (به انگلیسی: voiceless و unvoiced و non-voiced)

(= بی‌آوا) ویژگی آوایی که بدون واک تولید شود یا از آواهایی که واک‌دار هستند متمایز باشد (نک. متیوز، ٢٠٠٧: ٤٢٩؛ کریستال، ٢٠٠٨: ٥١٥).

---

• منابع

Crystal, D. (2008). A Dictionary of Linguistics and Phonetics. 6th ed. Oxford: Blackwell

Matthews, P. H. (2007). Oxford Concise Dictionary of Linguistics. 2nd ed. Oxford: Oxford University Press

  این صفحه را نویسندگان پارسی‌شناسی تکمیل خواهند کرد.

• مدخل‌های هم‌خانواده: نک. واک