اساس اشتقاق فارسی
اساس اشتقاق فارسی Ɂasâs=e Ɂešteqâq=e fârs-i [اسم خاص] {عربی (اساس، اشتقاق)-فارسی} (به آلمانی: Grundriss der Neupersischen Etymologie)
کتابی از پاول هُرن دربارۀ ریشه‌شناسی و اشتقاق واژه‌های فارسی. جلال خالقی مطلق بخشی از این کتاب را همراه با نکاتی که هاینریش هوبشمان در کتاب مطالعات فارسی (به آلمانی: Persische Studien) * در نقد و تکمیل آن نوشته بود با افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۵۶ ترجمه و منتشر کرد (نک. هرن، ۱۳۵۶). ترجمۀ کل این کتاب نیز همراه با نکات انتقادی هوبشمان و افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۹۴ با نام فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی به چاپ رسید (نک. هرن، ۱۳۹۴).
پی‌نوشت
- بخش دیگری از کتاب هوبشمان را که دربارۀ تحولات آوایی فارسی است بهزاد معینی سام با نام تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو) ترجمه کرده‌است (نک. هوبشمان، ۱۳۸۶).
- منابع
- هرن، پاول (۱۳۵۶ {۲۵۳۶}). اساس اشتقاق فارسی. ج۱ (آ-خ). ترجمۀ جلال خالقی مطلق. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
- هرن، پاول (۱۳۹۴ {فیپا: ۱۳۹۳}). فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی. ترجمۀ جلال خالقی مطلق. اصفهان: مهرافروز.
- هوبشمان، هاینریش (۱۳۸۶). تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو). ترجمۀ بهزاد معینی سام. تهران: امیرکبیر.
Horn, P. (1893). Grundriss der Neupersischen Etymologie. Strassburg: Karl J. Trübner
Hübschmann, H. (1895). Persische Studien. Strassburg: Karl J. Trübner
منوچهر فروزنده فرد
