واج‌آرایی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
واج‌آرایی vâj-ârâ(-)y-i [اسم] {فارسی}
- (به انگلیسی: phonotactics) در واج‌شناسی، آرایش واحدهای واجی که در یک زبان روی می‌دهد و واژه‌ای به لحاظ واجی خوش‌ساخت پدید می‌آورد (کریستال، ٢٠٠٨: ٣٦٦)
- (به انگلیسی: <تقریباً معادل> alliteration) در بدیع، آرایش موسیقایی سخن از راه تکرار بجا و هنرمندانۀ یک یا چند واج (راستگو، ١٣٨٢: ١٢).
- منابع
- راستگو، محمد (١٣٨٢). هنر سخن‌آرایی (فن بدیع). تهران: سمت.
Crystal, D. (2008). A Dictionary of Linguistics and Phonetics. 6th ed. Oxford: Blackwell
پارسی‌شناسی
