قافیه

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قافیه qâfiye [۱] [اسم] {عربی: قافِیَة qāfiya(t)} <گونۀ دیگر: قافیت، جمع مکسر: قوافی، تثنیه: قافیتین> (= پس‌آوا، پساوند، سرواده)

 این صفحه تکمیل خواهد شد.

  • پی‌نوشت

[۱] امروزه برخی آن را - به قیاس واژه‌های مختوم به پسوند «-یّه» و گاه به ضرورت وزن شعر - به‌صورت مشدد qâfiyye تلفظ می‌کنند که نادرست است.