نمایش مبدأ برای ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)

''ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)'' riš-e-šenâs-i Ɂetimoloži [اسم خاص] {فارسی-فرانسوی (اتیمولوژی: étymologie)}

کتابی از [[ابوالقاسمی، محسن|محسن ابوالقاسمی]]. در این کتاب پس از توضیح مختصری دربارۀ تاریخ زبان فارسی و تحولات آن، شرح [[ریشه‌شناختی]] چند واژۀ برگزیده آمده‌است (این واژه‌ها عبارتند از: آتش، آوا، آواز، آوازه، اتابک، بانگ، بخت، بخشیدن، بودجه، بهشت، پادافراه، پرسیدن، پسر، پیژاما، تزار، تزویر، تیم، تیمم، جشن، چمدان، خشک، خوشیدن، دارو، دستور، دوش، رستاخیز، زاور، زندیک، زور، ساتراپ، سپهر، شاهنشاه، شاهنامه، شهید، شیر، صیام، فرجام، قیصر، مجوس، مزور، مغازه، می، نغوشا(ک)، نوا، نواختن، نوی، نیرنگ، واژه، وخشور، هوخت، هوش، یزدان). 

----
* منبع

- [[ابوالقاسمی، محسن]] (١٣٧٤). ''ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)''. تهران: [[ققنوس (انتشارات)|ققنوس]].

<pre style="color: blue">منوچهر فروزنده فرد
</pre>

[[پارسی‌شناسی: منوچهر فروزنده فرد|دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در ''پارسی‌شناسی'']]