آواشناسی ابزاری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آواشناسی ابزاری Ɂâvâ-šenâs-i=y-e Ɂabzâr-i [گروه اسمی] {فارسی} (به انگلیسی: instrumental phonetics)
(= آواشناسی آزمایشگاهی١ (ثمره، ١٣٨٨: ٢-٣))
بررسی و مطالعۀ هر یک از سه جنبۀ متفاوت آواهای زبان (یعنی تولید، خصوصیات فیزیکی، و درک آنها) در آزمایشگاه و از طریق ابزارهای مکانیکی (ثمره، ١٣٨٨: ٢-٣؛ نیز نک. مدرسی قوامی، ١٣٩٤: ١٤).
- منابع
- ثمره، یدالله (١٣٨٨). آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا. چ٨. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- مدرسی قوامی، گلناز (١٣٩٤). فرهنگ توصیفی آواشناسی و واجشناسی. تهران: علمی.
این صفحه تکمیل خواهد شد.