آبتین

آبتین Ɂâbtin [اسم خاص] {فارسی} <اوستایی: -āθwya (اسم) و -āθwyānay (صفت)؛ سنسکریت: -āptya؛ فارسی میانه: āθwīān و āθbīān و āsfīān و ātbīn؛ در متون اسلامی: اثفیان>

(= آتبین) در شاهنامه، نام پدر فریدون.

  این صفحه تکمیل خواهد شد.

---

• منابع

- تفضلی، احمد (١٣٥٤). «آبتین». دانشنامۀ ایران و اسلام. زیر نظر احسان یارشاطر. ج١. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. ص؟.

- تفضلی، احمد (١٣٨٤). «آبتین». دانشنامۀ زبان و ادب فارسی. به سرپرستی اسماعیل سعادت. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص٣.

- تفضلی، احمد (١٣٨٤). «آبتین». دانشنامۀ ایران. زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی. ج١. تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی. ص٥٣.

- تفضلی، احمد (١٣٩٠). «آبتین». فردوسی و شاهنامه‌سرایی (برگزیدۀ مقالات دانشنامۀ زبان و ادب فارسی). به سرپرستی اسماعیل سعادت. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص٣٦٣-٣٦٥.

- تفضلی، احمد (١٣٩٨). «آبتین». مقالات احمد تفضلی. به کوشش ژاله آموزگار. تهران: توس. ص١٨٢-١٨٣.

- جیحونی، مصطفی (١٣٨٠ {فیپا: ١٣٨١}). حماسه‌آفرینان شاهنامه. اصفهان: شاهنامه‌پژوهی.

Tafażżolī, A. (1985). "ĀBTĪN". Encyclopaedia Iranica. E. Yarshater (ed.). Vol. 1. p 248