آزادسرو

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آزادسرو Ɂāzād-sarv [اسم خاص] {فارسی}

  1. در شاهنامه، دهقانی که در دستگاه سهل ماهان و احمد سهل بود و خدای‌نامه را به زبان پهلوی در دست داشت.
  2. در شاهنامه، یکی از موبدان زمان نوشین‌روان.
  این صفحه تکمیل خواهد شد.

  • منبع

- جیحونی، مصطفی (١٣٨٠ {فیپا: ١٣٨١}). حماسه‌آفرینان شاهنامه. اصفهان: شاهنامه‌پژوهی.