آیرونی

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیرونی

شگردی که نویسنده/ گوینده با آن، با توجه به بافت متن به کلام یا واقعۀ ظاهراً صریح معنایی بسیار متفاوت می‌بخشد که در آن دریافتی کاملاً مطایبه‌آمیز از ناهمخوانی وجود دارد (نک. انوشه، ١۳۸١).

این صفحه تکمیل خواهد شد.

  • منبع

- انوشه، حسن (١۳۸١) [سرپرست]. دانشنامۀ ادب فارسی. ج٢. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.