بنوا

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

بنوا be-navâ [صفت] {فارسی}

در عروض خانلری، پایه‌‌ای که از دو هجای کوتاه و یک هجای بلند تشکیل شده‌است؛ معادل فَعِلُن (نک. خانلری، ١٣٨٦: ١٦١).


  • منبع

- خانلری، پرویز (١٣٨٦). وزن شعر فارسی. چ٧. تهران: توس.

  این صفحه را نویسندگان پارسی‌شناسی تکمیل خواهند کرد.
  • واژه‌های هم‌خانواده: نک. نوا