حافظ: غزل ۲۳

خیال روی تو در هر طریق همره ماست

نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

برغم مدّعیانی که منع عشق کنند

جمال چهرۀ تو حجّت موجّه ماست

ببین که سیب زنخدان تو چه میگوید

هزار یوسف مصری فتاده در چه ماست

اگر بزلف دراز تو دست ما نرسد

گناه بخت پریشان و دست کوته ماست

بحاجب در خلوت‌سرای خاص بگو

فلان ز گوشه‌نشینان خاک درگه ماست

بصورت از نظر ما اگرچه محجوبست

همیشه در نظر خاطر مرفّه ماست

اگر بسالی حافظ دری زند بگشای

که سالهاست که مشتاق روی چون مه ماست

منوی ناوبری