دندانه

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

دندانه dandân-e [اسم] {فارسی}

برآمدگی و برجستگی منظم و متوالی در بعضی از حروف الفبا (نک. انوری، ۱۳۸۱: ذیل «دندانه»).

این صفحه تکمیل خواهد شد.

  • منبع

ـ انوری، حسن، ۱۳۸۱، فرهنگ بزرگ سخن، ۸ج، تهران، سخن.