نیک‌آوا

نیک‌آوا nik-âvâ [اسم] {فارسی}

در عروض خانلری، پایه‌‌ای که از سه هجای بلند تشکیل شده‌است؛ معادل مفعولن (نک. خانلری، ١٣٨٦: ١٦١).

---

• منبع

- خانلری، پرویز (١٣٨٦). وزن شعر فارسی. چ٧. تهران: توس.

  این صفحه را نویسندگان پارسی‌شناسی تکمیل خواهند کرد.

• واژه‌های هم‌خانواده: نک. آوا