چشم

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

چشم ča(/e)šm [اسم] {فارسی}

سفیدی و سوراخی که هنگام نوشتن حرف «ص»، «ق»، «م»، «و»، «هـ» و جز آنها در سر آنها ایجاد می‌شود (نک. انوری، ۱۳۸۱: ذیل «چشم»). «های دوچشم» که نام نویسۀ «هـ» است از همین معنی برگرفته شده‌است.

این صفحه تکمیل خواهد شد

  • منبع

ـ انوری، حسن، ۱۳۸۱، فرهنگ بزرگ سخن، ۸ج، تهران، سخن.