دیونوسیوس تراکیایی: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
جز |
||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
واژۀ ''تراکس'' صفت نسبی از ''تراکیا''ست (ذاکری، ۱۳۸۰: ۴۶) و اینکه برخی (مثلاً نک. دیونوسیوس تراکیایی، ۱۳۷۷: ۳، مقدمۀ مترجم) این واژه را مشتق از نام پدرش ''تِرِس'' دانسته‌اند درست نیست (ذاکری، همان‌جا). بر همین اساس در فارسی نیز می‌توان به‌جای ''تراکس'' از صفت نسبی ''تراکیایی'' استفاده کرد. | واژۀ ''تراکس'' صفت نسبی از ''تراکیا''ست (ذاکری، ۱۳۸۰: ۴۶) و اینکه برخی (مثلاً نک. دیونوسیوس تراکیایی، ۱۳۷۷: ۳، مقدمۀ مترجم) این واژه را مشتق از نام پدرش ''تِرِس'' دانسته‌اند درست نیست (ذاکری، همان‌جا). بر همین اساس در فارسی نیز می‌توان به‌جای ''تراکس'' از صفت نسبی ''تراکیایی'' استفاده کرد. | ||
| − | ''تراکیا'' (= ''تراکیه''، ''تراس'') قسمت شمالی یونان باستان است که امروزه در قسمت جنوب بلغارستان، شمال شرق یونان و قسمتی از ترکیه قرار دارد ([https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%D8%A7%DA%A9%DB%8C%D9%87 ویکی‌پدیای فارسی، «تراکیه»]). واژۀ ''تراکی'' که در ضبط صدری افشار دیده می‌شود ظاهراً صفت نسبی از ''تراکیه'' است (سنج. ''سوریه''/ ''سوری''). | + | ''تراکیا'' (= ''تراکیه''، ''تراس'') قسمت شمالی یونان باستان است که امروزه در قسمت جنوب بلغارستان، شمال شرق یونان و قسمتی از ترکیه قرار دارد ([https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B1%D8%A7%DA%A9%DB%8C%D9%87 ویکی‌پدیای فارسی، «تراکیه»]). واژۀ ''تراکی'' که در ضبط صدری افشار دیده می‌شود ظاهراً صفت نسبی از ''تراکیه'' است (سنج. ''سوریه''/ ''سوری''). گفتنی است در ترجمۀ عربی ''تاریخ مختصر زبان‌شناسی'' نام این دستورنویس به‌صورت ''دیونسیوس ثراکس'' آمده‌است (روبنز، ۱۹۹۷: ۵۶). |
این صفحه تکمیل خواهد شد. | این صفحه تکمیل خواهد شد. | ||
| سطر ۲۴: | سطر ۲۴: | ||
- [[ذاکری، مصطفی]] (۱۳۸۰). «رساله‌ای کهن در دستور زبان». ''نشر دانش''، ش۱۰۲، ص۴۶-۴۷. | - [[ذاکری، مصطفی]] (۱۳۸۰). «رساله‌ای کهن در دستور زبان». ''نشر دانش''، ش۱۰۲، ص۴۶-۴۷. | ||
| + | |||
| + | - روبنز، ر. هـ. (۱۹۹۷). ''موجز تاریخ علم اللغة (فی الغرب)''. ترجمۀ احمد عوض. کویت: علم المعرفة. | ||
- [[روبینز، رابرت هنری]] (۱۳۸۷ [۱۳۷۰]). ''[[تاریخ مختصر زبان‌شناسی]]''. ترجمۀ [[حق‌شناس، علی‌محمد|علی‌محمد حق‌شناس]]. چ۸. تهران: نشر مرکز. | - [[روبینز، رابرت هنری]] (۱۳۸۷ [۱۳۷۰]). ''[[تاریخ مختصر زبان‌شناسی]]''. ترجمۀ [[حق‌شناس، علی‌محمد|علی‌محمد حق‌شناس]]. چ۸. تهران: نشر مرکز. | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۶
دیونوسیوس تراکیایی diyonusiyus=e terâkiyâ-y-i [اسم خاص] {یونانی (دیونوسیوس، تراکیا) - فارسی} (به انگلیسی: Dionysius Thrax)
(= دیونوسیوس تراکس) نویسندۀ فن دستور.
نام
نام وی در فارسی به صورت‌های گوناگونی آمده‌است:
- دیونوسیوسِ تراکیایی: ضبط فتح‌الله مجتبایی در نحو هندی و نحو عربی (مجتبایی، ۱۳۸۳: ۴۳ و ۵۱) و ضبط فیپای ترجمۀ فن دستور (دیونوسیوس تراکیایی، ۱۳۷۷).
- دیونوسیوسْ تراکس: ضبط فریدون بدره‌ای در ترجمۀ سیری در زبان‌شناسی (واترمن، ۱۳۴۷: ۱۱)، ضبط کورش صفوی در ترجمۀ فن دستور (دیونوسیوس تراکیایی، ۱۳۷۷: روی جلد و صفحات مختلف متن کتاب)، ضبط وبگاه کتابخانۀ ملی ایران و ضبط اصلی ویکی‌پدیای فارسی.
- دیونوسیوسِ تراکی: ضبط غلامحسین صدری افشار در ترجمۀ مقدمه بر تاریخ علم (سارتن، ۱۳۸۳ [۱۳۵۳]: ۲۱۴).
- دیونوسیوسْ تراخس: ضبط فرعی ویکی‌پدیای فارسی.
- دیونیسیوسْ تراکس: ضبط محمدرضا باطنی در نگاهی تازه به دستور زبان (باطنی، ۱۳۸۵ [۱۳۵۷]: ۱۸).
- دیونیسیوسْ تراخس: ضبط علی‌محمد حق‌شناس در ترجمۀ تاریخ مختصر زبان‌شناسی (روبینز، ۱۳۸۷ [۱۳۷۰]: ۸۰).
واژۀ تراکس صفت نسبی از تراکیاست (ذاکری، ۱۳۸۰: ۴۶) و اینکه برخی (مثلاً نک. دیونوسیوس تراکیایی، ۱۳۷۷: ۳، مقدمۀ مترجم) این واژه را مشتق از نام پدرش تِرِس دانسته‌اند درست نیست (ذاکری، همان‌جا). بر همین اساس در فارسی نیز می‌توان به‌جای تراکس از صفت نسبی تراکیایی استفاده کرد. تراکیا (= تراکیه، تراس) قسمت شمالی یونان باستان است که امروزه در قسمت جنوب بلغارستان، شمال شرق یونان و قسمتی از ترکیه قرار دارد (ویکی‌پدیای فارسی، «تراکیه»). واژۀ تراکی که در ضبط صدری افشار دیده می‌شود ظاهراً صفت نسبی از تراکیه است (سنج. سوریه/ سوری). گفتنی است در ترجمۀ عربی تاریخ مختصر زبان‌شناسی نام این دستورنویس به‌صورت دیونسیوس ثراکس آمده‌است (روبنز، ۱۹۹۷: ۵۶).
این صفحه تکمیل خواهد شد.
- منابع:
- باطنی، محمدرضا (۱۳۸۵ [۱۳۵۷]). نگاهی تازه به دستور زبان. چ۱۲. تهران: آگه.
- دیونوسیوس تراکیایی (۱۳۷۷). فن دستور. ترجمۀ کورش صفوی. تهران: هرمس.
- ذاکری، مصطفی (۱۳۸۰). «رساله‌ای کهن در دستور زبان». نشر دانش، ش۱۰۲، ص۴۶-۴۷.
- روبنز، ر. هـ. (۱۹۹۷). موجز تاریخ علم اللغة (فی الغرب). ترجمۀ احمد عوض. کویت: علم المعرفة.
- روبینز، رابرت هنری (۱۳۸۷ [۱۳۷۰]). تاریخ مختصر زبان‌شناسی. ترجمۀ علی‌محمد حق‌شناس. چ۸. تهران: نشر مرکز.
- سارتن، جورج (۱۳۸۳ [۱۳۵۳]). مقدمه بر تاریخ علم. ترجمۀ غلامحسین صدری افشار. ج۱. چ۲. تهران: علمی و فرهنگی.
- مجتبایی، فتح‌الله (۱۳۸۳). نحو هندی و نحو عربی: همانندی‌ها در تعریفات، اصطلاحات و طرح قواعد. تهران: کارنامه.
- واترمن، جان تی. (۱۳۴۷). سیری در زبان‌شناسی. ترجمۀ فریدون بدره‌ای. تهران: کتاب‌های جیبی با همکاری فرانکلین.
