اساس اشتقاق فارسی: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
 
(۳۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
(به آلمانی: Grundriss der Neupersischen Etymologie) کتابی از پاول هُرن. جلال خالقی مطلق بخشی از این کتاب را همراه با نکاتی که هاینریش هوبشمان در کتاب ''مطالعات ایرانی'' (به آلمانی Persische Studien) * در نقد آن نوشته بود با افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۵۶ ترجمه و منتشر کرد (نک. هرن، ۱۳۵۶). متن کامل این کتاب نیز همراه با نکات انتقادی هوبشمان و افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۹۴ با نام ''فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی'' به چاپ رسید (نک. هرن، ۱۳۹۴).
+
''اساس اشتقاق فارسی'' Ɂasâs=e Ɂešteqâq=e fârs-i [اسم خاص] {عربی (اساس، اشتقاق)-فارسی} (به آلمانی: ''Grundriss der Neupersischen Etymologie'')  
  
 +
کتابی از [[هرن، پاول|پاول هُرن]] دربارۀ [[ریشه‌شناسی]] و اشتقاق واژه‌های فارسی. [[خالقی مطلق، جلال|جلال خالقی مطلق]] بخشی از این کتاب را همراه با نکاتی که [[هوبشمان، هاینریش|هاینریش هوبشمان]] در کتاب ''مطالعات فارسی'' (به آلمانی: ''Persische Studien'') * در نقد و تکمیل آن نوشته بود با افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۵۶ ترجمه و منتشر کرد (نک. هرن، ۱۳۵۶). ترجمۀ کل این کتاب نیز همراه با نکات انتقادی هوبشمان و افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۹۴ با نام ''فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی'' به چاپ رسید (نک. هرن، ۱۳۹۴).
  
 +
----
 +
=====پی‌نوشت=====
 +
* بخش دیگری از کتاب هوبشمان نیز که دربارۀ تحولات آوایی فارسی است به فارسی ترجمه شده‌است (نک. هوبشمان، ۱۳۸۶).
  
(*) بخش دیگری از کتاب هوبشمان را که درباره‌ی تحولات آوایی فارسی است بهزاد معینی سام با نام ''تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو)'' ترجمه کرده‌است (نک. هوبشمان، ۱۳۸۶).
+
----
 +
* منابع
  
 +
- [[هرن، پاول]] (۱۳۵۶ {۲۵۳۶}). ''اساس اشتقاق فارسی''. ج۱ (آ-خ). ترجمۀ [[خالقی مطلق، جلال|جلال خالقی مطلق]]. تهران: [[بنیاد فرهنگ ایران: انتشارات|بنیاد فرهنگ ایران]].
  
منابع
+
- [[هرن، پاول]] (۱۳۹۴ {فیپا: ۱۳۹۳}). ''فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی''.  ترجمۀ [[خالقی مطلق، جلال|جلال خالقی مطلق]]. اصفهان: [[مهرافروز (انتشارات)|مهرافروز]].
  
- هرن، پاول (۱۳۵۶ {۲۵۳۶}). ''اساس اشتقاق فارسی''. ج۱ (آ-خ). ترجمۀ جلال خالقی مطلق. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
+
- [[هوبشمان، هاینریش]] (۱۳۸۶). ''[[تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو)]]''. ترجمۀ [[معینی سام، بهزاد|بهزاد معینی سام]]. تهران: [[امیرکبیر (انتشارات)|امیرکبیر]].
  
- هرن، پاول (۱۳۹۴ {فیپا: ۱۳۹۳}). ''فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی''. ترجمۀ جلال خالقی مطلق. اصفهان: مهرافروز.  
+
.Horn, P. (1893). ''Grundriss der Neupersischen Etymologie''. Strassburg: Karl J. Trübner -
  
- هوبشمان، هاینریش (۱۳۸۶). ''تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو)''. ترجمۀ بهزاد معینی سام. تهران: امیرکبیر.
+
.Hübschmann, H. (1895). ''Persische Studien''. Strassburg: Karl J. Trübner -
  
Horn, P. (1893). ''Grundriss der Neupersischen Etymologie''. Strassburg: Karl J. Trübner.
+
<pre style="color: blue">منوچهر فروزنده فرد
 +
</pre>
  
Hübschmann, H. (1895). ''Persische Studien''. Strassburg: Karl J. Trübner.
+
[[پارسی‌شناسی: منوچهر فروزنده فرد|دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در ''پارسی‌شناسی'']]
 
 
====<''منوچهر فروزنده فرد''>====
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۴۰

اساس اشتقاق فارسی Ɂasâs=e Ɂešteqâq=e fârs-i [اسم خاص] {عربی (اساس، اشتقاق)-فارسی} (به آلمانی: Grundriss der Neupersischen Etymologie)

کتابی از پاول هُرن دربارۀ ریشه‌شناسی و اشتقاق واژه‌های فارسی. جلال خالقی مطلق بخشی از این کتاب را همراه با نکاتی که هاینریش هوبشمان در کتاب مطالعات فارسی (به آلمانی: Persische Studien) * در نقد و تکمیل آن نوشته بود با افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۵۶ ترجمه و منتشر کرد (نک. هرن، ۱۳۵۶). ترجمۀ کل این کتاب نیز همراه با نکات انتقادی هوبشمان و افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۹۴ با نام فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی به چاپ رسید (نک. هرن، ۱۳۹۴).


پی‌نوشت
  • بخش دیگری از کتاب هوبشمان نیز که دربارۀ تحولات آوایی فارسی است به فارسی ترجمه شده‌است (نک. هوبشمان، ۱۳۸۶).

  • منابع

- هرن، پاول (۱۳۵۶ {۲۵۳۶}). اساس اشتقاق فارسی. ج۱ (آ-خ). ترجمۀ جلال خالقی مطلق. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.

- هرن، پاول (۱۳۹۴ {فیپا: ۱۳۹۳}). فرهنگ ریشه‌شناسی فارسی. ترجمۀ جلال خالقی مطلق. اصفهان: مهرافروز.

- هوبشمان، هاینریش (۱۳۸۶). تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو). ترجمۀ بهزاد معینی سام. تهران: امیرکبیر.

.Horn, P. (1893). Grundriss der Neupersischen Etymologie. Strassburg: Karl J. Trübner -

.Hübschmann, H. (1895). Persische Studien. Strassburg: Karl J. Trübner -

منوچهر فروزنده فرد

دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در پارسی‌شناسی