حافظ: غزل ۱: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
 
(۴۵ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
===الا یا ایها الساقی ادر کأساً و ناولها===
 
===الا یا ایها الساقی ادر کأساً و ناولها===
  
====متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی====
+
====متن غزل====
الا یا اَیّها السّاقی اَدِر کأساً و ناوِلها
+
=====متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با حفظ رسم‌الخط)=====
 +
[[پرونده:Q1.PNG|قاب|چپ|]]
  
که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها
+
۱. الا یا اَیّها السّاقی اَدِر کأساً و ناوِلها
 +
 +
که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها
 +
 +
۲. ببوی نافۀ کآخر صبا زان طرّه بگشاید
 +
 +
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها
 +
 +
۳. مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
 +
 +
جرس فریاد میدارد که بربندید محملها
 +
 +
۴. بمی سجّاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
 +
 +
که سالک بیخبر نبود ز راه و رسم منزلها
 +
 +
۵. شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
 +
 +
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها
 +
 +
۶. همه کارم ز خودکامی ببدنامی کشید آخر
 +
 +
نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفلها
 +
 +
۷. حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ
 +
 +
متی ما تلق مَن تهوی دَعِ الدّنیا و اَهملها
  
ببوی نافۀ کآخر صبا زان طرّه بگشاید
+
=====متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با امروزین‌سازی [حداقلی] رسم‌الخط و نشانه‌گذاری‌های لازم)=====
  
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها
+
۱. اَلا یا اَیُّهَا السّاقی، اَدِر کَأساً وَ ناوِلها
  
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
+
که عشق آسان نِمود اوّل ولی افتاد مشکلها
  
جرس فریاد میدارد که بربندید محملها
+
۲. به بویِ نافه‌ای کآخِر صبا زان طرّه بگْشاید
  
بمی سجّاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
+
زِ تابِ جَعدِ مُشکینش چه خون افتاد در دلها
  
که سالک بیخبر نبود ز راه و رسم منزلها
+
۳. مرا در منزلِ جانان چه امنِ عیش چون هر دم
  
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
+
جَرَس فریاد می‌دارد که بربندید مَحمِلها
  
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها
+
۴. به می سجّاده رنگین کن گَرَت پیرِ مُغان گوید
  
همه کارم ز خودکامی ببدنامی کشید آخر
+
که سالِک بی‌خبر نبْوَد ز راه‌ورسمِ منزلها
  
نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفلها
+
۵. شبِ تاریک و بیمِ موج و گردابی چُنین هایِل
  
حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ
+
کجا دانند حالِ ما سبک‌بارانِ ساحلها
  
متی ما تلق مَن تهوی دَعِ الدّنیا و اَهملها
+
۶. همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخِر
  
====واج‌نگاری بر اساس تلفظ فارسی امروز====
+
نهان کی مانَد آن رازی کزو سازند محفلها
Ɂalâ yâ Ɂayyoha s-sâqi Ɂader kaɁs-an va nâvel-hâ
 
  
ke Ɂešq âsân nemud avval vali Ɂoftâd moškel-hâ
+
۷. حضوری گر همی‌خواهی ازو غایب مشو، حافظ
  
be bu=y-e nâf-e=Ɂ-i k âxer sabâ z ân torre bo-gšâ(-)y-ad
+
مَتیٰ ما تَلقَ مَن تَهویٰ دَعِ الدُّنیا وَ اَهمِلها
 
 
ze tâb=e jaɁd=e mošk-in=aš če xun oftâd dar del-hâ
 
 
 
ma râ dar manzel=e jân-ân če Ɂamn=e Ɂeyš čon har dam
 
 
 
jaras faryâd mi-dâr-ad ke bar-band-id mahmel-hâ
 
 
 
be mey sajjâde rang-in kon gar=at pir=e moq-ân gu-y-ad
 
 
 
ke sâlek bi-xabar na-bv-ad ze râh=o rasm=e manzel-hâ
 
 
 
šab=e târik=o bim=e mo:j=o gerd-âb=i čon-in hâyel
 
 
 
kojâ dân-and hâl=e mâ sabok-bâr-ân=e sâhel-hâ
 
 
 
hame kâr=am ze xod-kâm-i be bad-nâm-i keš-id âxer
 
 
 
nahân key mân-ad ân râz=i k az u sâz-and mahfel-hâ
 
 
 
hozur=i gar hami-xâh-i Ɂaz u qâyeb ma-šo: hâfez
 
 
 
matâ mâ talqa man tahvâ daɁe d-donyâ va Ɂahmel-hâ
 
 
 
====وزن و بحر====
 
* مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (ں _ _ _ ں _ _ _ ں _ _ _ ں _ _ _)
 
* هزج مثمن سالم
 
 
 
این صفحه تکمیل خواهد شد.
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۰

الا یا ایها الساقی ادر کأساً و ناولها

متن غزل

متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با حفظ رسم‌الخط)
Q1.PNG
۱. الا یا اَیّها السّاقی اَدِر کأساً و ناوِلها

که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها

۲. ببوی نافۀ کآخر صبا زان طرّه بگشاید

ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها

۳. مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم

جرس فریاد میدارد که بربندید محملها

۴. بمی سجّاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید

که سالک بیخبر نبود ز راه و رسم منزلها

۵. شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها

۶. همه کارم ز خودکامی ببدنامی کشید آخر

نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفلها

۷. حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ

متی ما تلق مَن تهوی دَعِ الدّنیا و اَهملها
متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با امروزین‌سازی [حداقلی] رسم‌الخط و نشانه‌گذاری‌های لازم)

۱. اَلا یا اَیُّهَا السّاقی، اَدِر کَأساً وَ ناوِلها

که عشق آسان نِمود اوّل ولی افتاد مشکلها

۲. به بویِ نافه‌ای کآخِر صبا زان طرّه بگْشاید

زِ تابِ جَعدِ مُشکینش چه خون افتاد در دلها

۳. مرا در منزلِ جانان چه امنِ عیش چون هر دم

جَرَس فریاد می‌دارد که بربندید مَحمِلها

۴. به می سجّاده رنگین کن گَرَت پیرِ مُغان گوید

که سالِک بی‌خبر نبْوَد ز راه‌ورسمِ منزلها

۵. شبِ تاریک و بیمِ موج و گردابی چُنین هایِل

کجا دانند حالِ ما سبک‌بارانِ ساحلها

۶. همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخِر

نهان کی مانَد آن رازی کزو سازند محفلها

۷. حضوری گر همی‌خواهی ازو غایب مشو، حافظ

مَتیٰ ما تَلقَ مَن تَهویٰ دَعِ الدُّنیا وَ اَهمِلها