حافظ: غزل ۱: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
 
(۲۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
 
===الا یا ایها الساقی ادر کأساً و ناولها===
 
===الا یا ایها الساقی ادر کأساً و ناولها===
  
====متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با حفظ رسم‌الخط)====
+
====متن غزل====
 +
=====متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با حفظ رسم‌الخط)=====
 +
[[پرونده:Q1.PNG|قاب|چپ|]]
 +
 
 
  ۱. الا یا اَیّها السّاقی اَدِر کأساً و ناوِلها
 
  ۱. الا یا اَیّها السّاقی اَدِر کأساً و ناوِلها
 
   
 
   
سطر ۳۰: سطر ۳۳:
 
  متی ما تلق مَن تهوی دَعِ الدّنیا و اَهملها
 
  متی ما تلق مَن تهوی دَعِ الدّنیا و اَهملها
  
====متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با امروزین‌سازی حداقلی رسم‌الخط)====
+
=====متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با امروزین‌سازی [حداقلی] رسم‌الخط و نشانه‌گذاری‌های لازم)=====
 
 
۱. الا یا اَیّها السّاقی اَدِر کأساً و ناوِلها
 
 
 
که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها
 
 
 
۲. به بوی نافه‌ای کآخر صبا زان طرّه بگشاید
 
 
 
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها
 
 
 
۳. مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
 
 
 
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محملها
 
 
 
۴. به می سجّاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
 
 
 
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزلها
 
 
 
۵. شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
 
 
 
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها
 
 
 
۶. همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخر
 
 
 
نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفلها
 
 
 
۷. حضوری گر همی‌خواهی ازو غایب مشو حافظ
 
 
 
متی ما تلق مَن تهوی دَعِ الدّنیا و اَهملها
 
 
 
====واج‌نگاری بر اساس تلفظ فارسی امروز همراه با تقطیع تکواژها====
 
1
 
 
 
Ɂalâ yâ Ɂayyoha s-sâqi Ɂader kaɁs-an va nâvel-hâ
 
 
 
ke Ɂešq âsân nemud avval vali Ɂoftâd moškel-hâ
 
 
 
2
 
 
 
be bu=y-e nâf-e=Ɂ-i k âxer sabâ z ân torre bo-gšâ(-)y-ad
 
 
 
ze tâb=e jaɁd=e mošk-in=aš če xun oftâd dar del-hâ
 
 
 
3
 
 
ma râ dar manzel=e jân-ân če Ɂamn=e Ɂeyš čon har dam
 
 
 
jaras faryâd mi-dâr-ad ke bar-band-id mahmel-hâ
 
 
 
4
 
 
 
be mey sajjâde rang-in kon gar=at pir=e moq-ân gu-y-ad
 
 
 
ke sâlek bi-xabar na-bv-ad ze râh=o rasm=e manzel-hâ
 
 
 
5
 
 
 
šab=e târik=o bim=e mo:j=o gerd-âb=i čon-in hâyel
 
  
kojâ dân-and hâl=e mâ sabok-bâr-ân=e sâhel-hâ
+
۱. اَلا یا اَیُّهَا السّاقی، اَدِر کَأساً وَ ناوِلها
  
6
+
که عشق آسان نِمود اوّل ولی افتاد مشکلها
  
hame kâr=am ze xod-kâm-i be bad-nâm-i keš-id âxer
+
۲. به بویِ نافه‌ای کآخِر صبا زان طرّه بگْشاید
  
nahân key mân-ad ân râz=i k az u sâz-and mahfel-hâ
+
زِ تابِ جَعدِ مُشکینش چه خون افتاد در دلها
  
7
+
۳. مرا در منزلِ جانان چه امنِ عیش چون هر دم
  
hozur=i gar hami-xâh-i Ɂaz u qâyeb ma-šo: hâfez
+
جَرَس فریاد می‌دارد که بربندید مَحمِلها
  
matâ mâ talqa man tahvâ daɁe d-donyâ va Ɂahmel-hâ
+
۴. به می سجّاده رنگین کن گَرَت پیرِ مُغان گوید
  
====توضیحات عروضی====
+
که سالِک بی‌خبر نبْوَد ز راه‌ورسمِ منزلها
* وزن: [[مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن]] (ں _ _ _ ں _ _ _ ں _ _ _ ں _ _ _)
 
  
* بحر: [[هزج مثمن سالم]]
+
۵. شبِ تاریک و بیمِ موج و گردابی چُنین هایِل
  
* دیگر شعرهای هم‌وزن: غزل‌های ۳، ۹۵، ۱۱۵، ۱۲۰، ۱۲۱، ۱۴۶، ۱۴۹، ۱۵۱، ۱۵۳، ۱۶۵، ۱۹۴، ۲۷۸، ۲۸۸، ۳۱۸، ۳۲۷، ۳۵۴، ۳۵۶، ۳۷۰، ۳۷۴، ۴۱۲، ۴۴۰، ۴۵۴، ۴۷۴، قطعۀ ۲۴
+
کجا دانند حالِ ما سبک‌بارانِ ساحلها
  
====ترجمۀ مصراع‌های عربی====
+
۶. همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخِر
  
* مصراع اول: «هَلا، هان، ساقیا، جامی بگردان و بده ما را» (حمیدیان)
+
نهان کی مانَد آن رازی کزو سازند محفلها
* مصراع آخر: «چو آن دلخواه را دیدی، جهان بگذار و زان بگذر» (حمیدیان)
 
  
====شرح و توضیحات====
+
۷. حضوری گر همی‌خواهی ازو غایب مشو، حافظ
  
این صفحه تکمیل خواهد شد.
+
مَتیٰ ما تَلقَ مَن تَهویٰ دَعِ الدُّنیا وَ اَهمِلها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۳۰

الا یا ایها الساقی ادر کأساً و ناولها

متن غزل

متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با حفظ رسم‌الخط)
Q1.PNG
۱. الا یا اَیّها السّاقی اَدِر کأساً و ناوِلها

که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها

۲. ببوی نافۀ کآخر صبا زان طرّه بگشاید

ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دلها

۳. مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم

جرس فریاد میدارد که بربندید محملها

۴. بمی سجّاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید

که سالک بیخبر نبود ز راه و رسم منزلها

۵. شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها

۶. همه کارم ز خودکامی ببدنامی کشید آخر

نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفلها

۷. حضوری گر همی خواهی ازو غایب مشو حافظ

متی ما تلق مَن تهوی دَعِ الدّنیا و اَهملها
متن غزل بر اساس چاپ قزوینی‌ ـ غنی (با امروزین‌سازی [حداقلی] رسم‌الخط و نشانه‌گذاری‌های لازم)

۱. اَلا یا اَیُّهَا السّاقی، اَدِر کَأساً وَ ناوِلها

که عشق آسان نِمود اوّل ولی افتاد مشکلها

۲. به بویِ نافه‌ای کآخِر صبا زان طرّه بگْشاید

زِ تابِ جَعدِ مُشکینش چه خون افتاد در دلها

۳. مرا در منزلِ جانان چه امنِ عیش چون هر دم

جَرَس فریاد می‌دارد که بربندید مَحمِلها

۴. به می سجّاده رنگین کن گَرَت پیرِ مُغان گوید

که سالِک بی‌خبر نبْوَد ز راه‌ورسمِ منزلها

۵. شبِ تاریک و بیمِ موج و گردابی چُنین هایِل

کجا دانند حالِ ما سبک‌بارانِ ساحلها

۶. همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخِر

نهان کی مانَد آن رازی کزو سازند محفلها

۷. حضوری گر همی‌خواهی ازو غایب مشو، حافظ

مَتیٰ ما تَلقَ مَن تَهویٰ دَعِ الدُّنیا وَ اَهمِلها