تکوین زبان فارسی: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «کتابی از علی‌اشرف صادقی (نک. [http://parsishenasi.ir/wiki/index.php/صادقی،_علی%E2%80%8Cاشرف صادقی...» ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
کتابی از علی‌اشرف صادقی (نک. [http://parsishenasi.ir/wiki/index.php/صادقی،_علی%E2%80%8Cاشرف صادقی، علی‌اشرف])
+
کتابی از علی‌اشرف صادقی (نک. [http://parsishenasi.ir/wiki/index.php/صادقی،_علی%E2%80%8Cاشرف صادقی، علی‌اشرف]). این کتاب "بحثی است کوتاه دربارۀ دوره یا دوره‌هایی که فارسی هنوز زبان گفتار بوده و نیز متضمن جست‌وجویی است دربارۀ منشا زبان فارسی و ارتباط آن با پهلوی و سایر زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی میانه و نو. از آنجا که از این دوره نوشتۀ قابل‌توجهی از زبان فارسی در دست نیست، مواد اصلی کار نگارنده اساسا عبارت‌های فارسی کوتاهی بوده‌است که مولفان عرب‌زبان در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند. نگارنده این عبارت‌ها را تا سرحد امکان گردآوری کرده و دربارۀ آنها به بحث پرداخته و به کمک آنها و اسناد دیگر دربارۀ قدیم‌ترین مرحلۀ زبان فارسی و منشا آن نتیجه‌گیری کرده‌است. [...] عبارت‌های فارسی‌ای که به آنها استناد شده همه مربوط به قبل از پیدایش متون نثر فارسی است، جز چند عبارت که با وجود متاخر بودن آنها، به دلیل تعلق آنها به مناطقی غیر از مناطق رواج فارسی دری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند" (صادقی، ۱۳۵۷: پنج).
 +
 
 +
 
 +
منبع
 +
 
 +
صادقی، علی‌اشرف [۱۳۵۷]. ''تکوین زبان فارسی''. تهران: دانشگاه آزاد ایران.

نسخهٔ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۳۵

کتابی از علی‌اشرف صادقی (نک. صادقی، علی‌اشرف). این کتاب "بحثی است کوتاه دربارۀ دوره یا دوره‌هایی که فارسی هنوز زبان گفتار بوده و نیز متضمن جست‌وجویی است دربارۀ منشا زبان فارسی و ارتباط آن با پهلوی و سایر زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی میانه و نو. از آنجا که از این دوره نوشتۀ قابل‌توجهی از زبان فارسی در دست نیست، مواد اصلی کار نگارنده اساسا عبارت‌های فارسی کوتاهی بوده‌است که مولفان عرب‌زبان در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند. نگارنده این عبارت‌ها را تا سرحد امکان گردآوری کرده و دربارۀ آنها به بحث پرداخته و به کمک آنها و اسناد دیگر دربارۀ قدیم‌ترین مرحلۀ زبان فارسی و منشا آن نتیجه‌گیری کرده‌است. [...] عبارت‌های فارسی‌ای که به آنها استناد شده همه مربوط به قبل از پیدایش متون نثر فارسی است، جز چند عبارت که با وجود متاخر بودن آنها، به دلیل تعلق آنها به مناطقی غیر از مناطق رواج فارسی دری، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند" (صادقی، ۱۳۵۷: پنج).


منبع

صادقی، علی‌اشرف [۱۳۵۷]. تکوین زبان فارسی. تهران: دانشگاه آزاد ایران.