خوارزمی: منابع فارسی: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
جز (←۱۳۸٢) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
===۱۳۵۳=== | ===۱۳۵۳=== | ||
| − | - [[درسدن، مارک]] (۱۳۵۳). «زبان‌های ایرانی میانه». ترجمۀ [[تفضلی، احمد|احمد تفضلی]]. ''بررسی‌های تاریخی''، س۹، ش۶، ص۱-۵۴. {خوارزمی: ص٢۹-۳۰} * تجدید چاپ: درسدن، مارک (۱۳۹۸). «زبان‌های ایرانی میانه». ترجمۀ [[تفضلی، احمد|احمد تفضلی]]. ''مقالات احمد تفضلی''. گردآوردۀ [[آموزگار، ژاله|ژاله آموزگار]]. تهران: توس. ص۱۳۳-۱۷۹. {خوارزمی: ص؟} | + | - [[درسدن، مارک]] (۱۳۵۳). «زبان‌های ایرانی میانه». ترجمۀ [[تفضلی، احمد|احمد تفضلی]]. ''بررسی‌های تاریخی''، س۹، ش۶، ص۱-۵۴. {خوارزمی: ص٢۹-۳۰} * تجدید چاپ: [[درسدن، مارک]] (۱۳۹۸). «زبان‌های ایرانی میانه». ترجمۀ [[تفضلی، احمد|احمد تفضلی]]. ''مقالات احمد تفضلی''. گردآوردۀ [[آموزگار، ژاله|ژاله آموزگار]]. تهران: توس. ص۱۳۳-۱۷۹. {خوارزمی: ص؟} |
- [[کیا، محمدصادق|کیا، [محمد]صادق]] (۱۳۵۳). ''واژه‌های گویشی ایرانی در نوشته‌های بیرونی''. با همکاری [[راشدمحصل، محمدتقی|محمدتقی راشدمحصل]]. تهران: شورای عالی فرهنگ و هنر. | - [[کیا، محمدصادق|کیا، [محمد]صادق]] (۱۳۵۳). ''واژه‌های گویشی ایرانی در نوشته‌های بیرونی''. با همکاری [[راشدمحصل، محمدتقی|محمدتقی راشدمحصل]]. تهران: شورای عالی فرهنگ و هنر. | ||
| سطر ۴۲: | سطر ۴۲: | ||
- [[انوشه، حسن]] (۱۳۸٢) [مترجم؟]. «زبان و ادبیات خوارزمی». ''اطلاعات''، ۱۳ اسفند، ص۶. | - [[انوشه، حسن]] (۱۳۸٢) [مترجم؟]. «زبان و ادبیات خوارزمی». ''اطلاعات''، ۱۳ اسفند، ص۶. | ||
| − | - [[هومباخ، هلموت]] (۱۳۸٢). «خوارزمی». ''راهنمای زبان‌های ایرانی''. ویراستۀ [[اشمیت، رودیگر|رودیگر اشمیت]]. ترجمه زیر نظر [[ | + | - [[هومباخ، هلموت]] (۱۳۸٢). «خوارزمی». ''راهنمای زبان‌های ایرانی''. ویراستۀ [[اشمیت، رودیگر|رودیگر اشمیت]]. ترجمه زیر نظر [[رضائی باغ‌بیدی، حسن|حسن رضایی باغ‌بیدی]]. ج۱. تهران: ققنوس. ص۳۰۳-۳۱۸. |
===۱۳۸۷=== | ===۱۳۸۷=== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۷
کتاب‌شناسی زبان خوارزمی
(منابع تألیف یا ترجمه‌شده به فارسی در سدۀ چهاردهم هجری خورشیدی بر اساس تاریخ چاپ اول)
این صفحه ناقص است. لطفاً تا تکمیل آن شکیبا باشید.
محتویات
۱۳۳۱
- یارشاطر، احسان (۱۳۳۱). «آثار بازیافتۀ زبان خوارزمی». مهر، س۸، ش۱۰، ص۵۸۴-۵۸۸. * تجدید چاپ: یارشاطر، احسان (۱۳۹۵الف). «آثار بازیافتۀ زبان خوارزمی». حکمت تمدنی: گزیدۀ آثار استاد احسان یارشاطر. به کوشش محمد توکلی طرقی. تهران: پردیس دانش. ص٢۱۹-٢٢۵.
۱۳۳٢
- یارشاطر، احسان (۱۳۳٢). «چند نکته دربارۀ زبان خوارزمی». مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، س۱، ش٢، ص۴۱-۴۹. * تجدید چاپ: یارشاطر، احسان (۱۳۹۵ب). «چند نکته دربارۀ زبان خوارزمی». حکمت تمدنی: گزیدۀ آثار استاد احسان یارشاطر. به کوشش محمد توکلی طرقی. تهران: پردیس دانش. ص٢٢۷-٢۳۵.
۱۳۳۸
- راست، نیکلا (۱۳۳۸). «زبان خوارزمی». ترجمۀ؟. مجلۀ دانشکدۀ ادبیات [دانشگاه] شیراز، س۱، ش۴، ص۱۱-۳۸.
۱۳۴۸
- خانلری، پرویز (۱۳۴۸). تاریخ زبان فارسی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران. ص؟. * تجدید چاپ: خانلری، پرویز (۱۳۶۵). تاریخ زبان فارسی. ج۱. تهران: نشر نو. ص٢۳۵-٢۳۶.
۱۳۵۳
- درسدن، مارک (۱۳۵۳). «زبان‌های ایرانی میانه». ترجمۀ احمد تفضلی. بررسی‌های تاریخی، س۹، ش۶، ص۱-۵۴. {خوارزمی: ص٢۹-۳۰} * تجدید چاپ: درسدن، مارک (۱۳۹۸). «زبان‌های ایرانی میانه». ترجمۀ احمد تفضلی. مقالات احمد تفضلی. گردآوردۀ ژاله آموزگار. تهران: توس. ص۱۳۳-۱۷۹. {خوارزمی: ص؟}
- کیا، [محمد]صادق (۱۳۵۳). واژه‌های گویشی ایرانی در نوشته‌های بیرونی. با همکاری محمدتقی راشدمحصل. تهران: شورای عالی فرهنگ و هنر.
۱۳۷۳
- ابوالقاسمی، محسن (۱۳۷۳). تاریخ زبان فارسی. تهران: سمت. ص۱۴۴-۱۴۵ و ۱۶٢.
۱۳۷۵
- زرشناس، زهره (۱۳۷۵). «زبان خوارزمی». نامۀ فرهنگستان، س٢، ش۱، ص۵۳-۶۵. * تجدید چاپ: زرشناس، زهره (۱۳۸۰). «زبان خوارزمی». جستارهایی در زبان‌های ایرانی میانۀ شرقی. به کوشش ویدا نداف. تهران: فروهر. ص؟.
۱۳۷۶
- تفضلی، احمد (۱۳۷۶). تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام. به کوشش ژاله آموزگار. تهران: سخن. ص۳۶۶-۳۶۷.
- هنینگ، والتر برونو (۱۳۷۶). «دربارۀ زبان خوارزمی». ترجمۀ گلریز صالح. یاد بهار: یادنامۀ دکتر مهرداد بهار. به کوشش؟. تهران: آگاه. ص٢۷۵-٢۸۰.
۱۳۷۷
- مکنزی، دیوید نیل (۱۳۷۷). «زبان خوارزمی و ادبیات خوارزمی». تاریخ ایران کمبریج. ویراستۀ احسان یارشاطر. ترجمۀ حسن انوشه. ج۳، قسمت دوم. تهران: امیرکبیر. ص۸۴۹-۸۵۵.
۱۳۷۸
- ارانسکی، یوسیف میخائیلوویچ (۱۳۷۸). زبان‌های ایرانی. ترجمۀ علی‌اشرف صادقی. تهران: سخن. ص۹۰-۹۳ و ۱۸۹.
۱۳۸٢
- انوشه، حسن (۱۳۸٢) [مترجم؟]. «زبان و ادبیات خوارزمی». اطلاعات، ۱۳ اسفند، ص۶.
- هومباخ، هلموت (۱۳۸٢). «خوارزمی». راهنمای زبان‌های ایرانی. ویراستۀ رودیگر اشمیت. ترجمه زیر نظر حسن رضایی باغ‌بیدی. ج۱. تهران: ققنوس. ص۳۰۳-۳۱۸.
۱۳۸۷
- منصوری، یدالله (۱۳۸۷). «معرفی زبان خوارزمی و منابع آن». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. تهران: طهوری. ص۷-۱۳.
- هنینگ، والتر برونو (۱۳۸۷الف). «ساختار فعل خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۱۵-٢۷.
- هنینگ، والتر برونو (۱۳۸۷ب). «زبان خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص٢۹-۵۳.
- هنینگ، والتر برونو (۱۳۸۷پ). «اسناد زبان خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۵۵-۷۷.
- مکنزی، دیوید نیل (۱۳۸۷الف). «ماده‌های فعل ایمپرفکت [= گذشتۀ استمراری] خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۷۹-۹۱.
- مکنزی، دیوید نیل (۱۳۸۷ب). «زبان خوارزمی و اوستایی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۹۳-۱۱۴.
- مکنزی، دیوید نیل (۱۳۸۷پ). «زبان خوارزمی در کتاب‌های فقهی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۱۱۵-۱۳۵.
- مکنزی، دیوید نیل (۱۳۸۷ت). «زبان خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۱۷۱-۱۸۱.
- مکنزی، دیوید نیل (۱۳۸۷ث). «واژه‌بست‌ها در خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۱۸۳-۱۹۹.
- هومباخ، هلموت (۱۳۸۷). «زبان خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۱۳۷-۱۶۰.
- نیولی، گراردو (۱۳۸۷). «نکاتی دیگر دربارۀ فرضیۀ خوارزمی». ده گفتار دربارۀ زبان خوارزمی. ترجمۀ یدالله منصوری. تهران: طهوری. ص۱۶۱-۱۷۰.
۱۳۸۸
- زرشناس، زهره (۱۳۸۸). «خوارزمی، زبان و خط و آثار». دانشنامۀ زبان و ادب فارسی. زیر نظر اسماعیل سعادت. ج۳. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص۸۶-۹۰. * تجدید چاپ: زرشناس، زهره (۱۳۹۷). «خوارزمی، زبان و خط و آثار». دانشنامۀ زبان و ادب فارسی. زیر نظر اسماعیل سعادت. ویراست دوم. ج۴. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی ـ سخن. ص؟.
۱۳۹۳
- نغزگوی کهن، مهرداد (۱۳۹۳). فرهنگ توصیفی زبان‌شناسی تاریخی. با همکاری شادی داوری. تهران: علمی. ص۱۶۴-۱۶۶.
۱۳۹۵
- چنگیزی، احسان (۱۳۹۵). فرهنگ توصیفی دستور تاریخی. تهران: علمی. ص۵۹ و ۱۷۹.
این صفحه تکمیل خواهد شد.
منوچهر فروزنده فرد
