حالت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
حالت hâlat [اسم] {عربی} (به انگلیسی: case، به فرانسوی: cas، به آلمانی: Kasus)
- (= حالت دستوری) نقش دستوری گروههای اسمی در ارتباط با دیگر عناصر جمله.
- (= حالت معنایی) نقش معنایی گروههای اسمی در ارتباط با دیگر عناصر جمله.
این صفحه تکمیل خواهد شد.
حالت در ایرانی باستان
حالتهای هشتگانه در ایرانی باستان عبارتاند از:
- حالت نهادی/ فاعلی (به انگلیسی: nominative، به فرانسوی: nominatif، به آلمانی: Nominativ)
- حالت رایی/ مفعولی (به انگلیسی: accusative، به فرانسوی: accusatif، به آلمانی: Akkusativ)
- حالت برایی/ مفعولی له (به انگلیسی: dative، به فرانسوی: datif، به آلمانی: Dativ)
- حالت بایی/ ابزاری/ مفعولی معه (به انگلیسی: instrumental، به فرانسوی: instrumental، به آلمانی: Instrumentalis)
- حالت ازی/ مفعولی عنه (به انگلیسی: ablative، به فرانسوی: ablatif، به آلمانی: Ablativ)
- حالت وابستگی/ اضافی/ اضافه (به انگلیسی: genitive، به فرانسوی: génitif، به آلمانی: Genitiv)
- حالت دری/ اندری/ مکانی/ مفعولی فیه (به انگلیسی: locative، به فرانسوی: locatif، به آلمانی: Lokativ)
- حالت آیی/ ندایی (به انگلیسی: vocative، به فرانسوی: vocatif، به آلمانی: Vokativ)