اساس اشتقاق فارسی
اساس اشتقاق فارسی Ɂasâs=e Ɂešteqâq=e fârs-i [اسم خاص] {عربی (اساس، اشتقاق)-فارسی} (به آلمانی: Grundriss der Neupersischen Etymologie)
کتابی از پاول هُرن دربارۀ ریشهشناسی و اشتقاق واژههای فارسی. جلال خالقی مطلق بخشی از این کتاب را همراه با نکاتی که هاینریش هوبشمان در کتاب مطالعات فارسی (به آلمانی: Persische Studien) * در نقد و تکمیل آن نوشته بود با افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۵۶ ترجمه و منتشر کرد (نک. هرن، ۱۳۵۶). ترجمۀ کل این کتاب نیز همراه با نکات انتقادی هوبشمان و افزودن شواهدی از فارسی و پهلوی در سال ۱۳۹۴ با نام فرهنگ ریشهشناسی فارسی به چاپ رسید (نک. هرن، ۱۳۹۴).
پینوشت
- بخش دیگری از کتاب هوبشمان نیز که دربارۀ تحولات آوایی فارسی است به فارسی ترجمه شدهاست (نک. هوبشمان، ۱۳۸۶).
- منابع
- هرن، پاول، ۱۳۵۶ {۲۵۳۶}، اساس اشتقاق فارسی، ج۱ (آ-خ)، ترجمۀ جلال خالقی مطلق، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
- هرن، پاول، ۱۳۹۴ {فیپا: ۱۳۹۳}، فرهنگ ریشهشناسی فارسی، ترجمۀ جلال خالقی مطلق، اصفهان، مهرافروز.
- هوبشمان، هاینریش، ۱۳۸۶، تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو)، ترجمۀ بهزاد معینی سام، تهران، امیرکبیر.
.Horn, P., 1893, Grundriss der Neupersischen Etymologie, Strassburg, Karl J. Trübner -
.Hübschmann, H. (1895). Persische Studien. Strassburg: Karl J. Trübner -
منوچهر فروزنده فرد