پیکره: حنظلۀ بادغیسی

١. یارم سپند اگرچه بر آتش همی فگند

از بهر چشم، تا نرسد مر ورا گزند

٢. او را سپند و آتش ناید همی به کار

با روی همچو آتش و با خال چون سپند.

---

٣. کی سپزگی کشیدمی ز رقیب

گر بدی یار، مهربان با من.

---

٤. مهتری گر به کام شیر در است

شو خطر کن ز کام شیر بجوی

٥. یا بزرگی و عز و نعمت و جاه

یا چو مردانت مرگ روباروی.

شاعران بی‌دیوان، ص٤

منوی ناوبری