آواشناسی آزمایشگاهی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آواشناسی آزمایشگاهی Ɂâvâ-šenâs-i=y-e Ɂâzmây-eš-gâh-i [گروه اسمی] {فارسی}
- (به انگلیسی: instrumental phonetics) (= آواشناسی ابزاری) بررسی و مطالعۀ هر یک از سه جنبۀ متفاوت آواهای زبان (یعنی تولید، خصوصیات فیزیکی، و درک آنها) در آزمایشگاه و از طریق ابزارهای مکانیکی (نک. ثمره، ١٣٨٨: ٢-٣).
- نک. آواشناسی صوت‌شناختی.
- منبع
- ثمره، یدالله (١٣٨٨).آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا. چ٨. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
این صفحه تکمیل خواهد شد.
