آسی

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آسی Ɂâs-i [اسم] {فارسی} (به انگلیسی: Ossetic)

(= اُسِّتی) زبان مردم اَلّان یا آس، ساکن در نواحی کوهستانی قفقاز؛ از زبان‌های ایرانی دستۀ شرقی، شاخۀ شمالی (نک. حسن‌دوست، ١٣٨٩: ١/ بیست‌ودو).

واژه‌شناسی

  • آس: شاید از ایرانی باستان -āsu* «سریع»، از صفت هندواروپایی -HoHk̑-ú*، از صفت هندواروپایی -HeHk̑* «سریع»؛ نیز سنج. آهو [جانور] (نک. صادقی، ١٣٩٢: ذیل «آس»).
  • ی: پسوند سازندۀ صفت نسبی.

  • منابع

ـ حسن‌دوست، محمد، ١٣٨٩، فرهنگ تطبیقی ـ موضوعی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی نو، ٢ج، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ صادقی، علی‌اشرف، ١٣٩٢، [زیر نظر]، فرهنگ جامع زبان فارسی، ج۱ (آ)، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

محمد حسن‌دوست