آغازش‌گر

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
این مدخل از واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.

آغازش‌گر ʔâqâz-eš-gar <املای دیگر: آغازشگر> [اسم] {فارسی} (به انگلیسی: initiator) <واژۀ آغازش‌گر در برابر initiator انگلیسی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.>

(= آغازگر۲) در آواشناسی، هریک اندام‌های آوایی که موجب آغازش شود.

این صفحه تکمیل خواهد شد.

  • منابع

ـ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷، هزارواژۀ زبان‌شناسی (۱)، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ مدرسی قوامی، گلناز، ۱۳۹۴، فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی، تهران، علمی.