الف استمرار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
الف استمرار Ɂalef=e Ɂestemrâr [گروه اسمی] {عربی (الف، استمرار) ـ فارسی}
(= الف استمراریه) در دستور سنتی، الف پایانی افعالی مانند شَوادا و بادا۱ (نک. گلشن‌آبادی، ۱۴۰۰: ۳).
- پی‌نوشت:
۱. الف نخستین در این افعال الف دعا (= الف دعاییه) است.
- منبع:
ـ گلشن‌آبادی، سید عبدالفتاح بن عبدالله، ۱۴۰۰، تشریح الحروف و الالفاظ (فرهنگ الفبای زبان فارسی)، تصحیح احمد مجاهد، تهران، دانشگاه تهران.
منوچهر فروزنده فرد
