الف اصلی

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

الف اصلی Ɂalef=e Ɂasl-i [گروه اسمی] {عربی (الف، اصل) ـ فارسی}

در دستور سنتی، الفی که جزئی از کلمه یا تکواژ باشد و نتوان آن را از کلمه یا تکواژ جدا کرد؛ مانند الف در کلمات کار و دلگشا (نک. گلشن‌آبادی، ۱۴۰۰: ۸).


  • منبع:

ـ گلشن‌آبادی، سید عبدالفتاح بن عبدالله، ۱۴۰۰، تشریح الحروف و الالفاظ (فرهنگ الفبای زبان فارسی)، تصحیح احمد مجاهد، تهران، دانشگاه تهران.

منوچهر فروزنده فرد

دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در پارسی‌شناسی