الف انتها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
الف انتها Ɂalef=e Ɂentehâ [گروه اسمی] {عربی (الف، انتها) ـ فارسی}
در دستور سنتی، صورتساز یا میانوند «ا» در کلماتی مانند سراپا که بر معنی «تا» دلالت دارد (نک. گلشنآبادی، ۱۴۰۰: ۴).
- منبع:
ـ گلشنآبادی، سید عبدالفتاح بن عبدالله، ۱۴۰۰، تشریح الحروف و الالفاظ (فرهنگ الفبای زبان فارسی)، تصحیح احمد مجاهد، تهران، دانشگاه تهران.
منوچهر فروزنده فرد