الف زاید

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

الف زاید <املای دیگر: الف زائد> Ɂalef=e zây(/Ɂ)ed [گروه اسمی] {عربی (الف، زاید) ـ فارسی}

  1. در دستور سنتی، الف کلماتی چون اُشتُر که حذف آن (یعنی تبدیل اُشتُر به شُتُر) باعث تغییر معنا نمی‌شود (نک. گلشن‌آبادی، ۱۴۰۰: ۵ـ۶).
  2. نک. الف اطلاق.

  • منبع:

ـ گلشن‌آبادی، سید عبدالفتاح بن عبدالله، ۱۴۰۰، تشریح الحروف و الالفاظ (فرهنگ الفبای زبان فارسی)، تصحیح احمد مجاهد، تهران، دانشگاه تهران.

منوچهر فروزنده فرد

دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در پارسی‌شناسی