بدل
بدل badal [اسم] {عربی}
اسم یا ضمیر یا گروه اسمی و ندرتاً صفتی است که با فاصلۀ مکث کوتاهی بعد از هستۀ خود می‌آید و توضیحی به مفهوم آن می‌افزاید یا آن را مؤکد می‌سازد:
- توضیحی:
برادرم فریدون [اسم] از سفر برگشت.
کتاب حاجی آقا نوشتۀ هدایت [گروه اسمی] را خواندم.
دختر کوچکم بیچاره [صفت] امروز بیمار شد.
- تأکیدی:
حسن خودش [ضمیر] به دیدن ما آمد.
- برای مفرد، بدل به‌صورت مفرد می‌آید و برای جمع، به‌صورت جمع: ما دانش‌آموزان. دو برادرم پرویز و فریدون.
- بدل توضیحی قابل تبدیل به جملۀ ربطی توضیحی است: برادرم، که فریدون باشد، آمد. این جملۀ توضیحی به کمک «یعنی» نیز می‌تواند بیاید: برادرم، یعنی فریدون، از سفر برگشت (صادقی و ارژنگ، ۱۳۵۸: ۴۳).
منبع:
- صادقی، علی‌اشرف و غلامرضا ارژنگ (۱۳۵۸). دستور. [برای دانش‌آموزان] سال چهارم آموزش متوسطۀ عمومی [رشتۀ] فرهنگ و ادب. تهران: وزارت آموزش و پرورش.
این صفحه را نویسندگان پارسی‌شناسی تکمیل خواهند کرد.
صفحۀ مرتبط در پارسی‌شناسی:
