فرهنگ: یار

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

یار yâr (تلفظ قدیم: yār) [اسم] {فارسی * فارسی میانۀ زردشتی: ayār [بنا به قرائتی دیگر: hayyār] * فارسی میانۀ مانوی: hayyār * پهلوی اشکانی مانوی: aδyāwar * پهلوی اشکانی کتیبه‌ای: aδyawar} [گونۀ دیگر: ایار]

  1. معشوق، محبوب <یارم سپند اگرچه بر آتش همی فگند/ ازبهر چشم، تا نرسد مر ورا گزند... (سدۀ سوم، حنظلۀ بادغیسی، بیت ١)؛ کی سپزگی کشیدمی ز رقیب/ گر بدی یار مهربان با من (سدۀ سوم، حنظلۀ بادغیسی، بیت ٣)>
این مدخل تکمیل خواهد شد.