نشانه: فهرست نشانه‌ها

نشانه	نام(ها)
.	نقطه، نشانۀ ایست
،	ویرگول، نشانۀ درنگ، کاما، بند
؛	نقطه‌ویرگول، پوئن ـ ویرگول (اصطلاح چاپخانه‌ای)، بندنقطه
:	دونقطه، دوپوئن (اصطلاح چاپخانه‌ای)
!	نشانۀ تعجب، علامت تعجب، نشانۀ عاطفی، نشانۀ توجه۱، نشانۀ ندا، نشانۀ عواطف و تعجب، الف‌نقطه
...	سه‌نقطه، نشانۀ حذف و تعلیق، سه نقطۀ متوالی
....	چندنقطه
؟	نشانۀ پرسش، علامت سؤال
( )	پرانتز، کمانک، کمان، دوکمان
« »	گیومه، نشانۀ نقل قول، نشانۀ توجه۱
»	گیومۀ معکوس، گیومۀ آلمانی
{ }	ابرو۲، آکولاد
< >	بازه
[ ]	قلاب، کروشه، چنگک
ـ	خط فاصله، خط کوتاه، خط، تیره، خط تیره
ـ ـ	دوتیره
/	ممیز، ممیز فرد، خط مایل
//	ممیز زوج، ممیز دوتایی
~ یا ˜	ابرو۲، خط تابدار، علامت تکرار۳
ـــــ	خط بلند
← یا →	پیکان، نشانۀ رجوع، فلش
*	ستاره
║	خط موازی
§	نشانۀ پاراگراف
⸗	نشانۀ تکرار۳، نشانۀ ایضاً
†	خنجر، چلیپا
‡	خنجر دوتایی، چلیپای دوخطی
'	آپوستروف، آپاستروف

---

• پی‌نوشت‌ها

۱. اصطلاح «نشانۀ توجه» را برخی منابع ـ مانند ادیب‌سلطانی ـ برای «نشانۀ تعجب» (یعنی !) و برخی دیگر ـ مانند فرشیدورد ـ برای «گیومه» (یعنی « ») به کار برده‌اند.

۲. اصطلاح «ابرو» را برخی منابع ـ مانند ادیب‌سلطانی ـ برای «آکولاد» (یعنی { }) و برخی دیگر ـ مانند غلامحسین‌زاده ـ برای «خط تابدار» (یعنی ~ یا ˜) به کار برده‌اند (نیز نک. صادقی، ذیل «ابرو» که به هر دو کاربرد و البته کاربردهای دیگر اشاره کرده‌است).

۳. اصطلاح «علامت/ نشانۀ تکرار» را برخی منابع ـ مانند انوری ـ برای «خط تابدار» (یعنی ~ یا ˜) و برخی دیگر ـ مانند ادیب‌سلطانی ـ برای «نشانۀ ایضاً» (یعنی ⸗) به کار برده‌اند.

این صفحه تکمیل خواهد شد.

---

• منابع

ـ ادیب‌سلطانی، میرشمس‌الدین، ۱۳۸۱، راهنمای آماده ساختن کتاب، چ۳، تهران، علمی و فرهنگی.

ـ انوری، حسن، ۱۳۸۱، فرهنگ بزرگ سخن، ۸ج، تهران، سخن.

ـ صادقی، علی‌اشرف، ۱۳۹۵، فرهنگ جامع زبان فارسی، ج۲، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ صدری افشار، غلامحسین و نسرین حکمی و نسترن حکمی، ۱۳۸۱، فرهنگ معاصر فارسی، چ۳، تهران، فرهنگ معاصر.

ـ غلامحسین‌زاده، غلامحسین، ۱۳۸۷، راهنمای ویرایش، چ۷، تهران، سمت.

ـ فردوسی، ابوالقاسم، ۱۳۹۴، شاهنامه، پیرایش جلال خالقی مطلق، ۴ج، تهران، سخن.

ـ فرشیدورد، خسرو، ۱۳۸۷، مسألۀ درست و غلط، نگارش و پژوهش در زبان فارسی، تهران، سخن.

ـ نجفی، ابوالحسن، ۱۳۸۷، فرهنگ فارسی عامیانه، چ۲، تهران، نیلوفر.

منوچهر فروزنده فرد

دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در پارسی‌شناسی