حنظلۀ بادغیسی: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز
سطر ۳: سطر ۳:
 
شاعر فارسی‌سرای قرن سوم هجری.  
 
شاعر فارسی‌سرای قرن سوم هجری.  
  
حنظلۀ بادغیسی در ردیف اولین گویندگان پارسی قرار دارد و در عهد طاهریان می‌زیسته‌است. نظامی عروضی از قول احمد بن عبدالله خجستانی - یکی از امرای آل طاهر (مقتول ٢۶٢) - دیوان شعری به وی منسوب می‌کند (نظامی، ١۳۵۳: ۴٢). سال وفاتش را هدایت ٢١٩ و ''شاهد صادق'' ٢٢٠ هـ. ذکر کرده‌اند. از احوال این شاعر بیش از این نمی‌دانیم و از اشعارش تنها پنج بیت شامل دو قطعۀ دوبیتی و یک مفرد در دست است. برخی معتقدند که این ابیات به جهت انسجام و فصاحت، نمی‌تواند متعلق به اوایل قرن سوم باشد؛ مگر آنکه بعدها اصلاح شده باشد (صفا، ١۳۵١: ١/ ١۷٩-١۸٠؛ فروزانفر، ١۳۵٠: ١۵-١۶؛ برای مشاهدۀ این ابیات نک. [[پیکره: حنظلۀ بادغیسی|اینجا]] و برای مزید اطلاع نک. عوفی، ١٩٠۳: ٢/ ٢؛ همو، ١۳۳۵: ٢۴١؛ هدایت، بی‌تا؟: ١/ بخش ٢، ص۶٠٠؛ صادقی، ١۳۶۳).
+
حنظلۀ بادغیسی در ردیف اولین گویندگان پارسی قرار دارد و در عهد طاهریان می‌زیسته‌است. نظامی عروضی از قول احمد بن عبدالله خجستانی - یکی از امرای آل طاهر (مقتول ٢۶٢) - دیوان شعری به وی منسوب می‌کند (نظامی، ١۳۵۳: ۴٢). سال وفاتش را هدایت ٢١٩ و ''شاهد صادق'' ٢٢٠ هـ. ذکر کرده‌اند. از احوال این شاعر بیش از این نمی‌دانیم و از اشعارش تنها پنج بیت شامل دو قطعۀ دوبیتی و یک مفرد در دست است. برخی معتقدند که این ابیات به جهت انسجام و فصاحت نمی‌تواند متعلق به اوایل قرن سوم باشد؛ مگر آنکه بعدها اصلاح شده باشد (صفا، ١۳۵١: ١/ ١۷٩-١۸٠؛ فروزانفر، ١۳۵٠: ١۵-١۶؛ برای مشاهدۀ این ابیات نک. [[پیکره: حنظلۀ بادغیسی|اینجا]] و برای مزید اطلاع نک. عوفی، ١٩٠۳: ٢/ ٢؛ همو، ١۳۳۵: ٢۴١؛ هدایت، بی‌تا؟: ١/ بخش ٢، ص۶٠٠؛ صادقی، ١۳۶۳).
 
----
 
----
 
* منابع:
 
* منابع:
  
- [[صادقی، علی‌اشرف]] (١۳۶۳). «نخستین شاعر فارسی‌سرای و آغاز شعر عروضی فارسی». ''معارف''، ش٢، ۸۷-١١۵.
+
- [[صادقی، علی‌اشرف]] (١۳۶۳). «نخستین شاعر فارسی‌سرای و آغاز شعر عروضی فارسی». ''معارف''، س١، ش٢، ص۸۷-١١۵.
  
 
- [[صفا، ذبیح‌الله]] (١۳۵١). ''تاریخ ادبیات در ایران''. تهران: ابن سینا.
 
- [[صفا، ذبیح‌الله]] (١۳۵١). ''تاریخ ادبیات در ایران''. تهران: ابن سینا.

نسخهٔ ‏۲۱ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۴۴

حنظلۀ بادغیسی hanzale=y-e bâdqis-i [اسم خاص] {عربی (حنظله) - فارسی}

شاعر فارسی‌سرای قرن سوم هجری.

حنظلۀ بادغیسی در ردیف اولین گویندگان پارسی قرار دارد و در عهد طاهریان می‌زیسته‌است. نظامی عروضی از قول احمد بن عبدالله خجستانی - یکی از امرای آل طاهر (مقتول ٢۶٢) - دیوان شعری به وی منسوب می‌کند (نظامی، ١۳۵۳: ۴٢). سال وفاتش را هدایت ٢١٩ و شاهد صادق ٢٢٠ هـ. ذکر کرده‌اند. از احوال این شاعر بیش از این نمی‌دانیم و از اشعارش تنها پنج بیت شامل دو قطعۀ دوبیتی و یک مفرد در دست است. برخی معتقدند که این ابیات به جهت انسجام و فصاحت نمی‌تواند متعلق به اوایل قرن سوم باشد؛ مگر آنکه بعدها اصلاح شده باشد (صفا، ١۳۵١: ١/ ١۷٩-١۸٠؛ فروزانفر، ١۳۵٠: ١۵-١۶؛ برای مشاهدۀ این ابیات نک. اینجا و برای مزید اطلاع نک. عوفی، ١٩٠۳: ٢/ ٢؛ همو، ١۳۳۵: ٢۴١؛ هدایت، بی‌تا؟: ١/ بخش ٢، ص۶٠٠؛ صادقی، ١۳۶۳).


  • منابع:

- صادقی، علی‌اشرف (١۳۶۳). «نخستین شاعر فارسی‌سرای و آغاز شعر عروضی فارسی». معارف، س١، ش٢، ص۸۷-١١۵.

- صفا، ذبیح‌الله (١۳۵١). تاریخ ادبیات در ایران. تهران: ابن سینا.

- عوفی، محمد بن محمد (١٩٠۳م). لباب الالباب. ج٢. به کوشش ادوارد براون. لیدن: بریل.

- عوفی، محمد بن محمد (١۳۳۵). لباب الالباب. به کوشش سعید نفیسی. تهران: ابن سینا.

- فروزانفر، بدیع‌الزمان (١۳۵٠). سخن و سخنوران. چ٢. تهران: خوارزمی.

- نظامی، احمد بن عمر (١۳۵۳). چهار مقاله. تصحیح محمد قزوینی. به کوشش محمد معین. تهران: زوار.

- هدایت، رضاقلی‌خان (بی‌تا؟). مجمع الفصحاء. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: امیرکبیر.

محمود مدبّری

صفحۀ مرتبط

پیکره: حنظلۀ بادغیسی