پارسی‌شناسی: شیوه‌نامه: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۴۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
===شیوه‌نامۀ نگارش مدخل در پارسی‌شناسی===
+
===شیوه‌نامه‌ی نگارش مدخل در پارسی‌شناسی===
  
این صفحه تکمیل خواهد شد.
+
ـ آن‌چه در ادامه می‌آید شیوه‌نامه‌ی نگارش مدخل‌هاست. نگارش یادداشت‌ها لزوماً پی‌روِ این شیوه‌نامه نخواهد بود.
 +
 
 +
ـ موردهایی که خلاف این شیوه‌نامه در مدخل‌ها ملاحظه شود در آینده ویرایش خواهد شد.
 +
 
 +
ـ این صفحه ویرایش، تکمیل و به‌روزرسانی خواهد شد.
 +
 
 +
====ترتیب حرف‌های الف‌با و نویسه‌های فرعی خطّ فارسی====
 +
* ترتیب حرف‌های الف‌بای فارسی به‌این‌صورت است:
  
====ترتیب حروف الفبا و نویسه‌های فرعی خط فارسی====
 
 
آ، ا، (أ، [إ،]) ب، پ، ت، ث، ج، چ، ح، خ، د، ذ، ر، ز، ژ، س، ش، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، ف، ق، ک، گ، ل، م، ن، و، (ؤ،) ه، (ۀ، ۃ،) ی، (ئ،) ء
 
آ، ا، (أ، [إ،]) ب، پ، ت، ث، ج، چ، ح، خ، د، ذ، ر، ز، ژ، س، ش، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، ف، ق، ک، گ، ل، م، ن، و، (ؤ،) ه، (ۀ، ۃ،) ی، (ئ،) ء
  
* ''الـ'' آغازین مدخل در ترتیب الفبایی در نظر گرفته نمی‌شود (مثلاً ''التفهیم...'' ذیل حرف «ت» می‌آید)، اما ''الـ'' میانی ترکیب، عبارت و جمله در ترتیب الفبایی لحاظ می‌گردد.
+
* از کاربرد نشانه‌های «ي» و «ك» به‌جای «ی» و «ک» در متن‌های فارسی پرهیز می‌شود.
  
* همۀ ترکیب‌های یک واژه به ترتیب پس از آن می‌آیند. برای نمونه ''آب حیات'' بلافاصله پس از ''آب'' می‌آید و نه مثلاً پس از ''آبان'' (اگر بخواهیم این قاعده را به‌لحاظ صوری تبیین کنیم می‌توان گفت «فاصله» به لحاظ ترتیب الفبایی بر همۀ حروف مقدم است). در صورتی که صامت میانجی ''ی'' در ترکیب‌ها وجود داشته باشد، ممکن است بین یک واژه و ترکیب‌های آن فاصله بیفتد. برای نمونه ''آوای گفتار'' بلافاصله پس از ''آوا'' نمی‌آید و مدخل‌های متعددی بین آن‌ها قرار می‌گیرد.
+
* ''الـ'' آغازین مدخل در ترتیب الف‌بایی در نظر گرفته نمی‌شود (مثلاً ''التفهیم...'' ذیل حرف «ت» می‌آید)، امّا ''الـ'' میانی ترکیب، عبارت و جمله در ترتیب الف‌بایی لحاظ می‌گردد.
  
* نقطه، ویرگول، دونقطه، کمانک/ پرانتز و دیگر نشانه‌های سجاوندی در ترتیب الفبایی در نظر گرفته نمی‌شوند.
+
* همه‌ی ترکیب‌های یک واژه به‌ترتیب پس‌از آن می‌آیند. برای نمونه ''آب حیات'' بلافاصله پس‌از ''آب'' می‌آید و نه مثلاً پس‌از ''آبان'' (اگر بخواهیم این قاعده را به‌لحاظ صوری تبیین کنیم می‌توان گفت «فاصله» به‌لحاظ ترتیب الف‌بایی بر همه‌ی حرف‌ها مقدّم است).
 +
 
 +
* نقطه، ویرگول، دونقطه، پرانتز/کمان و دیگر نشانه‌های سجاوندی در ترتیب الف‌بایی در نظر گرفته نمی‌شوند.
  
 
====پیوسته‌نویسی/ جدانویسی و فاصله‌گذاری====
 
====پیوسته‌نویسی/ جدانویسی و فاصله‌گذاری====
در زمینۀ پیوسته‌نویسی یا جدانویسی پیرو ''دستور خط فارسی'' و ''فرهنگ املایی خط فارسی'' هستیم، اما برای یکدست‌سازی در مواردی که این منابع بیش از یک صورت را صحیح دانسته‌اند تنها یکی از آن صورت‌ها را معیار قرار می‌دهیم. برای نمونه، ''دستور خط فارسی'' نشانۀ جمع ''ـ ها'' را هم به‌صورت جدا و هم پیوسته (با تبصره‌هایی) صحیح می‌داند ولی ما در همۀ موارد ''ـ ها'' را جدا خواهیم نوشت.  
+
درزمینه‌ی پیوسته‌نویسی یا جدانویسی اصل را بر حدّاکثر جدانویسی در واژه‌های فارسی و حدّاکثر پیوسته‌نویسی در واژه‌های غیرفارسی گذاشته‌ایم. درزمینه‌ی فاصله‌گذاری نیز تا جای ممکن تکیه و قاعده‌های صرفی زبان فارسی را در نظر داشته‌ایم. برای راه‌نمایی بیش‌تر، فرهنگ‌واره‌ی املایی پارسی‌شناسی در آینده در دست‌رس پژوهش‌گران قرار خواهد گرفت.
 +
 
 +
====حرکت‌گذاری====
 +
* در عنوان صفحه و مدخل معمولاً از نشانه‌های فتحه/زبر (ـَ)، کسره/زیر (ـِ)، ضمه/پیش (ـُ)، تنوین جر/دوزیر (ـٍ)، تنوین رفع/دوپیش (ـٌ)، تشدید (ـّ)، سکون (ـْ)، الفک زبرین (ـٰ) و الفک زیرین (ـٖ) استفاده نمی‌شود ولی در توضیح‌های مدخل درصورت لزوم از آن‌ها ـ به‌ویژه از تشدید و کسره‌ی اضافه ـ بهره خواهیم برد. درصورتی‌که چند مدخل هم‌نگاره (/هم‌نویسه/هم‌نگاشت) داشته باشیم در عنوان صفحه نیز از حدّاقلّ حرکت‌گذاری برای تمایز آن‌ها استفاده می‌شود: ''فِعل''، ''فَعَل''.
  
دربارۀ فاصله‌گذاری نیز عمدتاً پیرو ''دستور خط فارسی'' و ''فرهنگ املایی خط فارسی'' هستیم.
+
* مد (در «آ»)، همزه (در «أ»، [«إ»،] «ؤ»، «ئ»)، تنوین نصب («اً/ ـاً»)، سرِیا (در «ۀ/ ـۀ»، درصورت لزوم) و نقطه‌های تای گرد («ة/ ـة»، درصورت لزوم) همواره ـ چه در عنوان صفحه و مدخل و چه در متن آن ـ نوشته می‌شوند.
  
====حرکت‌گذاری====
+
====رسم‌خطّ شعرها و متن‌های کهن====
* در عنوان صفحه و مدخل معمولاً از نشانه‌های ـَ، ـِ، ـُ، ـٍ، ـٌ، ـّ، ـْ، ـٰ، ـٖ استفاده نمی‌شود ولی در توضیحات مدخل درصورت لزوم از آن‌ها ـ به‌ویژه از تشدید و کسرۀ اضافه ـ بهره خواهیم برد. درصورتی‌که چند مدخل هم‌نویسه (هم‌نگاشت) داشته باشیم در عنوان صفحه نیز از حدّاقلّ حرکت‌گذاری برای تمایز آن‌ها استفاده می‌شود: ''فِعل''، ''فَعَل''.
+
امروزین‌سازی رسم‌خط گاه زیبایی‌های بلاغی برخی بیت‌ها و عبارت‌های کهن را از بین می‌برد؛ مثلاً در مصراع ''دوش رفتم بدر [= به در] می‌کده خواب‌آلوده'' اگر ''بدر [= به در]'' را مطابق رسم‌خط قدیم بنویسیم ''بَدر'' («ماه تمام») را نیز ـ که در تناسب با ''دوش'' است ـ تداعی می‌کند (''ایهام تبادر'' یا ''تصحیف تناسب''). در این‌گونه موردها از امروزین‌سازی رسم‌خط پرهیز می‌کنیم (برای توضیح بیش‌تر نک. علی جلالی و منوچهر فروزنده فرد، «ملاحظات ویرایش متون کهن با توجّه به ”هنرسازه‌“ای بدیعی»، ''فنون ادبی''، س١٠، ش٣ (پیاپی: ٢۴)، پاییز ١٣٩٧، ص٩٧-١١۴. [http://bayanbox.ir/download/4988758091306115519/%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%B8%D8%A7%D8%AA-%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%B4.pdf بارگیری]).
 +
 
 +
====عددها====
 +
برای عددهای فارسی از نشانه‌های ۰، ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹ استفاده و از نشانه‌های ٤، ٥، ٦ پرهیز می‌شود.
  
* مد (در «آ»)، همزه (در «أ»، [«إ»،] «ؤ»، «ئ»)، تنوین نصب («اً/ ـاً»)، سرِیا (در «ۀ/ ـۀ») و نقطه‌های تای گرد («ة/ ـة») همواره ـ چه در عنوان صفحه و مدخل و چه در متن آن ـ نوشته می‌شوند.
+
====پرهیز از بیگانه‌گرایی====
 +
کوشش می‌کنیم واژه‌های بیگانه‌ای را که دارای برابر(های) فارسی رایج هستند به کار نبریم. برای یافتن برابرهای مناسب، از واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی و کوشش‌های واژه‌سازان و برخی سره‌نویسان بهره خواهیم برد. این البتّه به‌معنای سره‌نویسی کامل و پرهیز مطلق از واژه‌های عربی‌ نخواهد بود.
  
====رسم‌الخط اشعار و متون کهن====
+
هم‌چن‌این می‌کوشیم از جمع‌های شکسته‌(/ مکسّر)، اسم‌ها و صفت‌های مؤنّث، واژه‌های مثنّا، واژه‌های دارای الف‌ولام و تنوین‌ و دیگر نشانه‌های خاصّ عربی تا جای ممکن پرهیز کنیم.
امروزین‌سازی رسم‌الخط گاه زیبایی‌های بلاغی برخی ابیات و عبارات کهن را از بین می‌برد؛ مثلاً در مصراع ''دوش رفتم بدر [= به در] میکده خواب‌آلوده'' اگر ''بدر [= به در]'' را مطابق رسم‌الخط قدیم بنویسیم ''بَدر'' («ماه تمام») را نیز تداعی می‌کند (''ایهام تبادر''). در این‌گونه موارد از امروزین‌سازی رسم‌الخط پرهیز کرده‌ایم (برای توضیحات بیشتر نک. علی جلالی و منوچهر فروزنده فرد، «ملاحظات ویرایش متون کهن با توجه به ”هنرسازه‌“ای بدیعی»، ''فنون ادبی''، س١٠، ش٣ (پیاپی ٢۴)، پاییز ١٣٩٧، ص٩٧-١١۴. [http://bayanbox.ir/download/4988758091306115519/%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%B8%D8%A7%D8%AA-%D9%88%DB%8C%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%B4.pdf بارگیری]).
 
  
 
====نشانه‌های واج‌نویسی فارسی معیار امروز====
 
====نشانه‌های واج‌نویسی فارسی معیار امروز====
 
=====صامت‌ها (همخوان‌ها)=====
 
=====صامت‌ها (همخوان‌ها)=====
 +
۱. /Ɂ/ ء، ع
  
#/Ɂ/ ء، ع
+
۲. /b/ ب
#/b/ ب
 
#/p/ پ
 
#/t/ ت، ط
 
#/j/ ج
 
#/č/ چ
 
#/x/ خ
 
#/d/ د
 
#/r/ ر
 
#/z/ ز، ذ، ض، ظ
 
#/ž/ ژ
 
#/s/ س، ث، ص
 
#/š/ ش
 
#/q/ غ، ق
 
#/f/ ف
 
#/k/ ک
 
#/g/ گ
 
#/l/ ل
 
#/m/ م
 
#/n/ ن
 
#/v/ و
 
#/h/ هـ، ح
 
#/y/ ی
 
  
* برای اطلاعات بیشتر نک. [[صامت: صامت‌های فارسی]].
+
۳. /p/ پ
 +
 
 +
۴. /t/ ت، ط
 +
 
 +
۵. /j/ ج
 +
 
 +
۶. /č/ چ
 +
 
 +
۷. /x/ خ
 +
 
 +
۸. /d/ د
 +
 
 +
۹. /r/ ر
 +
 
 +
۱۰. /z/ ز، ذ، ض، ظ
 +
 
 +
۱۱. /ž/ ژ
 +
 
 +
۱۲. /s/ س، ث، ص
 +
 
 +
۱۳. /š/ ش
 +
 
 +
۱۴. /q/ غ، ق
 +
 
 +
۱۵. /f/ ف
 +
 
 +
۱۶. /k/ ک
 +
 
 +
۱۷. /g/ گ
 +
 
 +
۱۸. /l/ ل
 +
 
 +
۱۹. /m/ م
 +
 
 +
۲۰. /n/ ن
 +
 
 +
۲۱. /v/ و
 +
 
 +
۲۲. /h/ هـ، ح
 +
 
 +
۲۳. /y/ ی
 +
 
 +
* برای آگاهی بیش‌تر نک. [[صامت: صامت‌های فارسی]].
 +
 
 +
=====مصوّت‌ها (واکه‌ها)=====
 +
 
 +
۱. /a/  ـَ
 +
 
 +
۲. /e/  ـِ
 +
 
 +
۳. /o/  ـُ
 +
 
 +
۴. /â/  آ
 +
 
 +
۵. /i/  ای
 +
 
 +
۶. /u/  او
  
=====مصوت‌ها (واکه‌ها)=====
 
#/a/  ـَ
 
#/e/  ـِ
 
#/o/  ـُ
 
#/â/  آ
 
#/i/  ای
 
#/u/  او
 
 
* /:o/ ـُ کشیده در ''روشن'' و ''گوهر'' و مانند آن‌ها
 
* /:o/ ـُ کشیده در ''روشن'' و ''گوهر'' و مانند آن‌ها
* برای اطلاعات بیشتر نک. [[مصوت: مصوت‌های فارسی]].
+
* برای آگاهی بیش‌تر نک. [[مصوت: مصوت‌های فارسی]].
  
 
=====نشانه‌های دیگر=====
 
=====نشانه‌های دیگر=====
سطر ۶۸: سطر ۱۱۰:
 
( ) واج درون این نشانه اختیاری است.
 
( ) واج درون این نشانه اختیاری است.
  
( /) واج درون این نشانه می‌تواند جانشین واج پیش از خود شود.
+
( /) واج درون این نشانه می‌تواند جانشین واجِ پیش‌از خود شود.
  
 
====نشانه‌های واج‌نویسی زبان‌ها و گویش‌های دیگر====
 
====نشانه‌های واج‌نویسی زبان‌ها و گویش‌های دیگر====
  
واج‌نویسی واژه‌های زبان‌ها و گویش‌های دیگر مطابق منبعی است که واژه از آن نقل می‌شود.
+
واج‌نویسی واژه‌های زبان‌ها و گویش‌های دیگر مطابق منبعی است که واژه از آن نقل می‌شود (مگر به خلاف آن تصریح شود).
  
====نشانه‌های تقطیع تکواژی و توضیحات زبان‌شناختی====
+
====نشانه‌های تقطیع تک‌واژی و توضیح‌های زبان‌شناختی====
  
- مرز تکواژ
+
- مرز تک‌واژ
  
 
= مرز واژه با واژه‌بست
 
= مرز واژه با واژه‌بست
  
(-) مرز تکواژ محل اختلاف است و برخی پژوهشگران ممکن است به وجود مرز قائل نباشند.
+
(-) مرز تک‌واژ محلّ اختلاف است و برخی پژوهش‌گران ممکن است به وجود مرز قایل نباشند.
  
 
(= ) معادل‌های دیگر  
 
(= ) معادل‌های دیگر  
  
[ ] مقولۀ دستوری مدخل (عمدتاً شامل این موارد است: [اسم]، [صفت]، [گروه اسمی]، [اسم خاص])
+
[ ] مقوله‌ی دستوری مدخل (عمدتاً شامل این موردهاست: [اسم]، [صفت]، [گروه اسمی]، [اسم خاص])
  
< > توضیحات زبان‌شناختی (شامل املا(ها)ی دیگر، توضیحات اصطلاح‌شناختی و ...)
+
< > توضیح‌های زبان‌شناختی (شامل املا(ها)ی دیگر، توضیح‌های اصطلاح‌شناختی و ...)
  
{ } خاستگاه مدخل
+
{ } خاست‌گاه مدخل
  
 
====کوته‌نوشت‌ها====
 
====کوته‌نوشت‌ها====
سطر ۹۷: سطر ۱۳۹:
 
خ:          (هجری) خورشیدی/ (هجری) شمسی
 
خ:          (هجری) خورشیدی/ (هجری) شمسی
  
س:            [دربارۀ مجله‌ها] سالِ
+
س:            [درباره‌ی مجلّه‌ها] سالِ
  
 
سنج.:        بسنجید با
 
سنج.:        بسنجید با
  
ش:            شمارۀ
+
ش:            شماره(ها)ی
  
ص:            صفحۀ/ صفحه‌های
+
ص:            صفحه‌(ها)ی
  
 
م:            میلادی/ مسیحی
 
م:            میلادی/ مسیحی
سطر ۱۰۹: سطر ۱۵۱:
 
نک.:          نگاه کنید به
 
نک.:          نگاه کنید به
  
====شیوۀ ارجاع====
+
====شیوه‌ی ارجاع====
 
=====ارجاع درون‌متنی=====
 
=====ارجاع درون‌متنی=====
  (نام خانوادگی نویسنده، سال انتشار کتاب یا مقاله: شمارۀ جلد برای کتاب‌های دارای بیش از یک جلد/ شمارۀ صفحه یا صفحه‌های موردنظر)
+
  (نام خانوادگی نویسنده، سال انتشار کتاب یا مقاله: شماره‌ی جلد برای کتاب‌های دارای بیش از یک جلد/ شماره‌ی صفحه یا صفحه‌های موردنظر)
  
 
* مثال:  
 
* مثال:  
سطر ۱۱۹: سطر ۱۶۱:
 
(صادقی، ۱۳۹۲: ۲۰)
 
(صادقی، ۱۳۹۲: ۲۰)
  
=====ارجاع برون‌متنی (در فهرست منابع)=====
+
=====ارجاع برون‌متنی (در فهرست منبع‌ها)=====
 
======ارجاع به کتاب======
 
======ارجاع به کتاب======
  
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار، ''نام کتاب''، شمارۀ جلد یا شمار مجلدات، نوبت چاپ، محل چاپ، ناشر.  
+
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار، ''نام کتاب''، شماره‌ی جلد یا شمار مجلّدها، نوبت چاپ، محلّ چاپ، ناشر.  
  
 
* مثال:  
 
* مثال:  
سطر ۱۳۰: سطر ۱۷۲:
 
ـ صادقی، علی‌اشرف، ۱۳۹۲، ''فرهنگ جامع زبان فارسی''، ج۱ (آ)، چ۱، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
 
ـ صادقی، علی‌اشرف، ۱۳۹۲، ''فرهنگ جامع زبان فارسی''، ج۱ (آ)، چ۱، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
  
======ارجاع به مقاله در مجله‌ها======
+
======ارجاع به مقاله در مجلّه‌ها======
  
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار، «عنوان مقاله»، ''نام مجله''، سال یا دورۀ مجله، شمارۀ مجله (شمارۀ پیاپی مجلهشمارۀ صفحه‌های مقاله.  
+
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار، «عنوان مقاله»، ''نام مجلّه''، سال یا دوره‌ی مجلّه، شماره‌ی مجلّه (شماره‌ی پیاپی مجلّهشماره‌ی صفحه‌های مقاله.  
  
 
* مثال:  
 
* مثال:  
  
ـ نجفی، ابوالحسن، ۱۳۹۰، «ذوبحرین، مشکل بزرگ عروض قدیم»، ''نامۀ فرهنگستان''، س۱۲، ش۱ (پیاپی ۴۵)، ص۸ـ۱۵.
+
ـ نجفی، ابوالحسن، ۱۳۹۰، «ذوبحرین، مشکل بزرگ عروض قدیم»، ''نامه‌ی فرهنگستان''، س۱۲، ش۱ (پیاپی: ۴۵)، ص۸ـ۱۵.
  
 
======ارجاع به مقاله در مجموعه‌ها======
 
======ارجاع به مقاله در مجموعه‌ها======
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار مجموعه [سال نخستین انتشار مقاله]، «عنوان مقاله»، ''نام مجموعه''، نام و نام خانوادگی ویراستار(/ ویراستاراان) یا گردآورنده (/ گردآورندگان) مجموعه، شمارۀ جلد یا شمار مجلدات، نوبت چاپ، محل چاپ، ناشر، شمارۀ صفحه‌های مقاله.  
+
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار مجموعه [سال نخستین انتشار مقاله]، «عنوان مقاله»، ''نام مجموعه''، نام و نام خانوادگی ویراستار(/ ویراستاران) یا گردآورنده‌ی (/ گردآورندگان) مجموعه، شماره‌ی جلد یا شمار مجلّدها، نوبت چاپ، محلّ چاپ، ناشر، شماره‌ی صفحه‌های مقاله.  
  
 
* مثال:  
 
* مثال:  
  
ـ باطنی، محمدرضا، ۱۳۹۹ [۱۳۶۷]، «اجازه بدهید غلط بنویسیم»، ''درست و غلط در زبان از دیدگاه زبان‌شناسی: مجموعۀ مقاله‌ها و نقدها''، به کوشش فرهاد قربان‌زاده، چ۱، تهران، کتاب بهار، ص۱۹ـ۲۷.
+
ـ باطنی، محمّدرضا، ۱۳۹۹ [۱۳۶۷]، «اجازه بدهید غلط بنویسیم»، ''درست و غلط در زبان از دیدگاه زبان‌شناسی: مجموعه‌ی مقاله‌ها و نقدها''، به‌کوشش فرهاد قربان‌زاده، چ۱، تهران، کتاب بهار، ص۱۹ـ۲۷.
======ارجاع به مقاله در دانشنامه‌ها======
+
 
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار مجموعه، «عنوان مقاله»، ''نام دانشنامه''، نام و نام خانوادگی ویراستار(/ ویراستاراان) یا سرپرست (/ سرپرستان) دانشنامه، شمارۀ جلد یا شمار مجلدات، نوبت چاپ، محل چاپ، ناشر، شمارۀ صفحه‌های مقاله.  
+
======ارجاع به مقاله در دانش‌نامه‌ها======
 +
  ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار مجموعه، «عنوان مقاله»، ''نام دانش‌نامه''، نام و نام خانوادگی ویراستار(/ ویراستاران) یا سرپرست (/ سرپرستان) دانش‌نامه، شماره‌ی جلد یا شمار مجلّدها، نوبت چاپ، محلّ چاپ، ناشر، شماره‌ی صفحه‌های مقاله.  
  
 
* مثال:  
 
* مثال:  
  
ـ خالقی مطلق، جلال، ۱۳۸۸، «رستم»، ''دانشنامۀ زبان و ادب فارسی''، به سرپرستی اسماعیل سعادت، ج۳ (خارزنجی ـ سنایی غزنوی)، چ۱، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ص۳۳۱ـ۳۴۲.
+
ـ خالقی مطلق، جلال، ۱۳۸۸، «رستم»، ''دانش‌نامه‌ی زبان و ادب فارسی''، به‌سرپرستی اسماعیل سعادت، ج۳ (خارزنجی ـ سنایی غزنوی)، چ۱، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ص۳۳۱ـ۳۴۲.

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۲۲

شیوه‌نامه‌ی نگارش مدخل در پارسی‌شناسی

ـ آن‌چه در ادامه می‌آید شیوه‌نامه‌ی نگارش مدخل‌هاست. نگارش یادداشت‌ها لزوماً پی‌روِ این شیوه‌نامه نخواهد بود.

ـ موردهایی که خلاف این شیوه‌نامه در مدخل‌ها ملاحظه شود در آینده ویرایش خواهد شد.

ـ این صفحه ویرایش، تکمیل و به‌روزرسانی خواهد شد.

ترتیب حرف‌های الف‌با و نویسه‌های فرعی خطّ فارسی

  • ترتیب حرف‌های الف‌بای فارسی به‌این‌صورت است:

آ، ا، (أ، [إ،]) ب، پ، ت، ث، ج، چ، ح، خ، د، ذ، ر، ز، ژ، س، ش، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، ف، ق، ک، گ، ل، م، ن، و، (ؤ،) ه، (ۀ، ۃ،) ی، (ئ،) ء

  • از کاربرد نشانه‌های «ي» و «ك» به‌جای «ی» و «ک» در متن‌های فارسی پرهیز می‌شود.
  • الـ آغازین مدخل در ترتیب الف‌بایی در نظر گرفته نمی‌شود (مثلاً التفهیم... ذیل حرف «ت» می‌آید)، امّا الـ میانی ترکیب، عبارت و جمله در ترتیب الف‌بایی لحاظ می‌گردد.
  • همه‌ی ترکیب‌های یک واژه به‌ترتیب پس‌از آن می‌آیند. برای نمونه آب حیات بلافاصله پس‌از آب می‌آید و نه مثلاً پس‌از آبان (اگر بخواهیم این قاعده را به‌لحاظ صوری تبیین کنیم می‌توان گفت «فاصله» به‌لحاظ ترتیب الف‌بایی بر همه‌ی حرف‌ها مقدّم است).
  • نقطه، ویرگول، دونقطه، پرانتز/کمان و دیگر نشانه‌های سجاوندی در ترتیب الف‌بایی در نظر گرفته نمی‌شوند.

پیوسته‌نویسی/ جدانویسی و فاصله‌گذاری

درزمینه‌ی پیوسته‌نویسی یا جدانویسی اصل را بر حدّاکثر جدانویسی در واژه‌های فارسی و حدّاکثر پیوسته‌نویسی در واژه‌های غیرفارسی گذاشته‌ایم. درزمینه‌ی فاصله‌گذاری نیز تا جای ممکن تکیه و قاعده‌های صرفی زبان فارسی را در نظر داشته‌ایم. برای راه‌نمایی بیش‌تر، فرهنگ‌واره‌ی املایی پارسی‌شناسی در آینده در دست‌رس پژوهش‌گران قرار خواهد گرفت.

حرکت‌گذاری

  • در عنوان صفحه و مدخل معمولاً از نشانه‌های فتحه/زبر (ـَ)، کسره/زیر (ـِ)، ضمه/پیش (ـُ)، تنوین جر/دوزیر (ـٍ)، تنوین رفع/دوپیش (ـٌ)، تشدید (ـّ)، سکون (ـْ)، الفک زبرین (ـٰ) و الفک زیرین (ـٖ) استفاده نمی‌شود ولی در توضیح‌های مدخل درصورت لزوم از آن‌ها ـ به‌ویژه از تشدید و کسره‌ی اضافه ـ بهره خواهیم برد. درصورتی‌که چند مدخل هم‌نگاره (/هم‌نویسه/هم‌نگاشت) داشته باشیم در عنوان صفحه نیز از حدّاقلّ حرکت‌گذاری برای تمایز آن‌ها استفاده می‌شود: فِعل، فَعَل.
  • مد (در «آ»)، همزه (در «أ»، [«إ»،] «ؤ»، «ئ»)، تنوین نصب («اً/ ـاً»)، سرِیا (در «ۀ/ ـۀ»، درصورت لزوم) و نقطه‌های تای گرد («ة/ ـة»، درصورت لزوم) همواره ـ چه در عنوان صفحه و مدخل و چه در متن آن ـ نوشته می‌شوند.

رسم‌خطّ شعرها و متن‌های کهن

امروزین‌سازی رسم‌خط گاه زیبایی‌های بلاغی برخی بیت‌ها و عبارت‌های کهن را از بین می‌برد؛ مثلاً در مصراع دوش رفتم بدر [= به در] می‌کده خواب‌آلوده اگر بدر [= به در] را مطابق رسم‌خط قدیم بنویسیم بَدر («ماه تمام») را نیز ـ که در تناسب با دوش است ـ تداعی می‌کند (ایهام تبادر یا تصحیف تناسب). در این‌گونه موردها از امروزین‌سازی رسم‌خط پرهیز می‌کنیم (برای توضیح بیش‌تر نک. علی جلالی و منوچهر فروزنده فرد، «ملاحظات ویرایش متون کهن با توجّه به ”هنرسازه‌“ای بدیعی»، فنون ادبی، س١٠، ش٣ (پیاپی: ٢۴)، پاییز ١٣٩٧، ص٩٧-١١۴. بارگیری).

عددها

برای عددهای فارسی از نشانه‌های ۰، ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹ استفاده و از نشانه‌های ٤، ٥، ٦ پرهیز می‌شود.

پرهیز از بیگانه‌گرایی

کوشش می‌کنیم واژه‌های بیگانه‌ای را که دارای برابر(های) فارسی رایج هستند به کار نبریم. برای یافتن برابرهای مناسب، از واژه‌های مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی و کوشش‌های واژه‌سازان و برخی سره‌نویسان بهره خواهیم برد. این البتّه به‌معنای سره‌نویسی کامل و پرهیز مطلق از واژه‌های عربی‌ نخواهد بود.

هم‌چن‌این می‌کوشیم از جمع‌های شکسته‌(/ مکسّر)، اسم‌ها و صفت‌های مؤنّث، واژه‌های مثنّا، واژه‌های دارای الف‌ولام و تنوین‌ و دیگر نشانه‌های خاصّ عربی تا جای ممکن پرهیز کنیم.

نشانه‌های واج‌نویسی فارسی معیار امروز

صامت‌ها (همخوان‌ها)

۱. /Ɂ/ ء، ع

۲. /b/ ب

۳. /p/ پ

۴. /t/ ت، ط

۵. /j/ ج

۶. /č/ چ

۷. /x/ خ

۸. /d/ د

۹. /r/ ر

۱۰. /z/ ز، ذ، ض، ظ

۱۱. /ž/ ژ

۱۲. /s/ س، ث، ص

۱۳. /š/ ش

۱۴. /q/ غ، ق

۱۵. /f/ ف

۱۶. /k/ ک

۱۷. /g/ گ

۱۸. /l/ ل

۱۹. /m/ م

۲۰. /n/ ن

۲۱. /v/ و

۲۲. /h/ هـ، ح

۲۳. /y/ ی

مصوّت‌ها (واکه‌ها)

۱. /a/ ـَ

۲. /e/ ـِ

۳. /o/ ـُ

۴. /â/ آ

۵. /i/ ای

۶. /u/ او

نشانه‌های دیگر

( ) واج درون این نشانه اختیاری است.

( /) واج درون این نشانه می‌تواند جانشین واجِ پیش‌از خود شود.

نشانه‌های واج‌نویسی زبان‌ها و گویش‌های دیگر

واج‌نویسی واژه‌های زبان‌ها و گویش‌های دیگر مطابق منبعی است که واژه از آن نقل می‌شود (مگر به خلاف آن تصریح شود).

نشانه‌های تقطیع تک‌واژی و توضیح‌های زبان‌شناختی

- مرز تک‌واژ

= مرز واژه با واژه‌بست

(-) مرز تک‌واژ محلّ اختلاف است و برخی پژوهش‌گران ممکن است به وجود مرز قایل نباشند.

(= ) معادل‌های دیگر

[ ] مقوله‌ی دستوری مدخل (عمدتاً شامل این موردهاست: [اسم]، [صفت]، [گروه اسمی]، [اسم خاص])

< > توضیح‌های زبان‌شناختی (شامل املا(ها)ی دیگر، توضیح‌های اصطلاح‌شناختی و ...)

{ } خاست‌گاه مدخل

کوته‌نوشت‌ها

ج: جلد/ جلدِ

چ: چاپِ

خ: (هجری) خورشیدی/ (هجری) شمسی

س: [درباره‌ی مجلّه‌ها] سالِ

سنج.: بسنجید با

ش: شماره(ها)ی

ص: صفحه‌(ها)ی

م: میلادی/ مسیحی

نک.: نگاه کنید به

شیوه‌ی ارجاع

ارجاع درون‌متنی
(نام خانوادگی نویسنده، سال انتشار کتاب یا مقاله: شماره‌ی جلد برای کتاب‌های دارای بیش از یک جلد/ شماره‌ی صفحه یا صفحه‌های موردنظر)
  • مثال:

(حمیدیان، ۱۳۹۲: ۲/ ۷۵۰)

(صادقی، ۱۳۹۲: ۲۰)

ارجاع برون‌متنی (در فهرست منبع‌ها)
ارجاع به کتاب
ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار، نام کتاب، شماره‌ی جلد یا شمار مجلّدها، نوبت چاپ، محلّ چاپ، ناشر. 
  • مثال:

ـ حمیدیان، سعید، ۱۳۹۲، شرح شوق: شرح و تحلیل اشعار حافظ، ۵ج، چ۲، تهران، قطره.

ـ صادقی، علی‌اشرف، ۱۳۹۲، فرهنگ جامع زبان فارسی، ج۱ (آ)، چ۱، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ارجاع به مقاله در مجلّه‌ها
ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار، «عنوان مقاله»، نام مجلّه، سال یا دوره‌ی مجلّه، شماره‌ی مجلّه (شماره‌ی پیاپی مجلّه)، شماره‌ی صفحه‌های مقاله. 
  • مثال:

ـ نجفی، ابوالحسن، ۱۳۹۰، «ذوبحرین، مشکل بزرگ عروض قدیم»، نامه‌ی فرهنگستان، س۱۲، ش۱ (پیاپی: ۴۵)، ص۸ـ۱۵.

ارجاع به مقاله در مجموعه‌ها
ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار مجموعه [سال نخستین انتشار مقاله]، «عنوان مقاله»، نام مجموعه، نام و نام خانوادگی ویراستار(/ ویراستاران) یا گردآورنده‌ی (/ گردآورندگان) مجموعه، شماره‌ی جلد یا شمار مجلّدها، نوبت چاپ، محلّ چاپ، ناشر، شماره‌ی صفحه‌های مقاله. 
  • مثال:

ـ باطنی، محمّدرضا، ۱۳۹۹ [۱۳۶۷]، «اجازه بدهید غلط بنویسیم»، درست و غلط در زبان از دیدگاه زبان‌شناسی: مجموعه‌ی مقاله‌ها و نقدها، به‌کوشش فرهاد قربان‌زاده، چ۱، تهران، کتاب بهار، ص۱۹ـ۲۷.

ارجاع به مقاله در دانش‌نامه‌ها
ـ نام خانوادگی نویسنده، نام نویسنده، سال انتشار مجموعه، «عنوان مقاله»، نام دانش‌نامه، نام و نام خانوادگی ویراستار(/ ویراستاران) یا سرپرست (/ سرپرستان) دانش‌نامه، شماره‌ی جلد یا شمار مجلّدها، نوبت چاپ، محلّ چاپ، ناشر، شماره‌ی صفحه‌های مقاله. 
  • مثال:

ـ خالقی مطلق، جلال، ۱۳۸۸، «رستم»، دانش‌نامه‌ی زبان و ادب فارسی، به‌سرپرستی اسماعیل سعادت، ج۳ (خارزنجی ـ سنایی غزنوی)، چ۱، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ص۳۳۱ـ۳۴۲.