الف انتها: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز
 
سطر ۴: سطر ۴:
 
----
 
----
 
*منبع:
 
*منبع:
ـ گلشن‌آبادی، سید عبدالفتاح بن عبدالله، ۱۴۰۰، ''تشریح الحروف و الالفاظ (فرهنگ الفبای زبان فارسی)''، تصحیح احمد مجاهد، تهران، دانشگاه تهران.
+
ـ گلشن‌آبادی، سید عبدالفتاح ابن عبدالله، ۱۴۰۰، ''تشریح الحروف و الالفاظ (فرهنگ الفبای زبان فارسی)''، تصحیح احمد مجاهد، تهران، دانشگاه تهران.
  
 
<pre style="color: blue">منوچهر فروزنده فرد
 
<pre style="color: blue">منوچهر فروزنده فرد

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۹

الف انتها Ɂalef=e Ɂentehâ [گروه اسمی] {عربی (الف، انتها) ـ فارسی}

در دستور سنتی، صورت‌ساز یا میان‌وند «ا» در کلماتی مانند سراپا که بر معنی «تا» دلالت دارد (نک. گلشن‌آبادی، ۱۴۰۰: ۴).


  • منبع:

ـ گلشن‌آبادی، سید عبدالفتاح ابن عبدالله، ۱۴۰۰، تشریح الحروف و الالفاظ (فرهنگ الفبای زبان فارسی)، تصحیح احمد مجاهد، تهران، دانشگاه تهران.

منوچهر فروزنده فرد

دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در پارسی‌شناسی