آواشناسی تولیدی

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
این مدخل از واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.

آواشناسی تولیدی Ɂâvâ-šenâs-i=y-e to:lid-i [گروه اسمی] {فارسی - عربی (تولید)} (به انگلیسی: articulatory phonetics) <آواشناسی تولیدی مصّوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر articulatory phonetics انگلیسی است.>

(= آواشناسی فراگویی (باقری، ١٣٨۶: ١٠٢)، آواشناسی کاراندام‌شناختی (مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١۴ و ١٦)، آواشناسی فیزیولوژیایی (بلومفیلد، ١٣٧٩: ۶٨۵)، بن‌واج‌شناسی اندامی (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢۵)) از شاخه‌های آواشناسی که به مطالعۀ اندام‌های گویایی و توصیف چگونگی تولید اصوات گفتاری در نتیجۀ تعامل این اندام‌ها با یکدیگر می‌پردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢۴؛ نیز نک. فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۴).


  • منابع

ـ باقری، مهری، ١٣٨۶، مقدمات زبان‌شناسی، چ١٠، تهران، قطره.

ـ بلومفیلد، لئونارد، ١٣٧٩، زبان، ترجمۀ علی‌محمد حق‌شناس، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

ـ سمیعی (گیلانی)، احمد، ١٣٩١، آشنایی با زبان‌شناسی: کلیات و واج‌شناسی، تهران، سخن.

ـ صادقی، علی‌اشرف [سرپرست]، ١٣٩٢، فرهنگ جامع زبان فارسی، ج١، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷، هزارواژۀ زبان‌شناسی (۱)، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ مدرسی قوامی، گلناز، ١٣٩۴، فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی، تهران، علمی.

 این صفحه تکمیل خواهد شد.