آواشناسی و واج‌شناسی: منابع فارسی

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

در این صفحه مهم‌ترین منابع موجود به زبان فارسی در حوزۀ آواشناسی و واج‌شناسی به ترتیب زمان انتشار فهرست می‌شود.

١٣٥٦

- حق‌شناس، علی‌محمد (١٣٥٦). آواشناسی (فونتیک). تهران: آگاه.

١٣٥٧

- وحیدیان کامیار، تقی (١٣٥٧). نوای گفتار در فارسی. اهواز: دانشگاه جندی شاپور.

١٣٥٨

- دیهیم، گیتی (١٣٥٨). درآمدی بر آواشناسی عمومی. تهران: دانشگاه ملی ایران.

١٣٦٤

- ثمره، یدالله (١٣٦٤). آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

- مشکوة‌الدینی، مهدی (١٣٦٤). ساخت آوایی زبان. مشهد: دانشگاه فردوسی.

- یارمحمدی، لطف‌الله (١٣٦٤). درآمدی به آواشناسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

١٣٦٨

- هایمن، لاری (١٣٦٨). نظام آوایی زبان: نظریه و تحلیل. ترجمۀ یدالله ثمره. تهران: فرهنگ معاصر.

١٣٦٩

- فرای، دنیس باتلر (١٣٦٩). فیزیک گفتار: مقدمه‌ای بر آواشناسی اکوستیک. ترجمۀ نادر جهانگیری. مشهد: دانشگاه فردوسی.

١٣٧٣

- برومند سعید، جواد (١٣٧٣). دگرگونی‌های آوایی واژگان در زبان فارسی. جلد نخست: واکه‌ها. کرمان: گلاره.

١٣٧٧

- سپنتا، ساسان (١٣٧٧). آواشناسی فیزیکی زبان فارسی. اصفهان: گاهان.

١٣٨٠

- باقری، مهری (١٣٨٠). واج‌شناسی تاریخی زبان فارسی. تهران: قطره.

- برومند سعید، جواد (١٣٨٠). دگرگونی‌های آوایی واژگان در زبان فارسی. جلد دوم: همخوان‌ها (ب - س). کرمان: دانشگاه شهید باهنر.

- مارتینه، آندره (١٣٨٠). تراز دگرگونی‌های آوایی. ترجمۀ هرمز میلانیان. تهران: هرمس.

١٣٨٢

- برومند سعید، جواد (١٣٨٢). دگرگونی‌های آوایی واژگان در زبان فارسی. جلد سوم: همخوان‌ها (ش - ی). کرمان: دانشگاه شهید باهنر.

١٣٨٤

- اسلامی، محرم (١٣٨٤). واج‌شناسی: تحلیل نظام آهنگ زبان فارسی. تهران: سمت.

- بارتولومه، کریستین (١٣٨٤ {فیپا: ١٣٨٣}). تاریخچۀ واج‌های ایرانی. ترجمۀ واهه دومانیان. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

- بی‌جن‌خان، محمود (١٣٨٤). واج‌شناسی: نظریۀ بهینگی. تهران: سمت.

١٣٨٥

- برومند سعید، جواد (١٣٨٥). دگرگونی‌های آوایی واژگان در زبان فارسی. جلد چهارم: قلب، افزایش، کاهش. کرمان: دانشگاه شهید باهنر.

- کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه (١٣٨٥). واج‌شناسی: رویکردهای قاعده‌بنیاد. تهران: سمت.

١٣٨٦

- هوبشمان، هاینریش (١٣٨٦). تحول آوایی زبان فارسی (از هندواروپایی تا فارسی نو). ترجمۀ بهزاد معینی سام. تهران: امیرکبیر.

١٣٨٨

- سمائی، مهدی (١٣٨٨). تاریخچۀ آواشناسی و سهم ایرانیان. تهران: نشر مرکز.

١٣٨٩

- توحیدی، جلیل (١٣٨٩). پژوهشی در صوت‌شناسی فارسی جدید: آهنگ و ویژگی‌های وابسته. ترجمۀ لطف‌الله یارمحمدی و محمدرضا پرهیزگار. تهران: سمت.

١٣٩٠

- مدرسی قوامی، گلناز (١٣٩٠). آواشناسی: بررسی علمی گفتار. تهران: سمت.

١٣٩١

- علی‌نژاد، بتول و فهیمه حسینی بالام (١٣٩١). مبانی آواشناسی آکوستیکی. اصفهان: دانشگاه اصفهان.

١٣٩٢

- بی‌جن‌خان، محمود (١٣٩٢). نظام آوایی زبان فارسی. تهران: سمت.

- نوربخش، ماندانا (١٣٩٢). آواشناسی فیزیکی با استفاده از رایانه. تهران: علم.

١٣٩٤

- جانسون، کیت (١٣٩٤). آواشناسی آکوستیک و شنیداری. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روح‌پرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.

- جم، بشیر (١٣٩٤). فرهنگ توصیفی فرایندهای واجی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

- مدرسی قوامی، گلناز (١٣٩٤). فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی. تهران: علمی.

- یمینی، مرتضی (١٣٩٤). فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی. شیراز: کوشا مهر.

١٣٩٥

- علی‌نژاد، بتول (١٣٩٥). مبانی واج‌شناسی. اصفهان: دانشگاه اصفهان.

١٣٩٦

- مدرسی قوامی، گلناز (١٣٩٦). راهنمای آوانویسی و واج‌نویسی زبان فارسی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.

  این صفحه تکمیل خواهد شد.
منوچهر فروزنده فرد

دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در پارسی‌شناسی