آغازه: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز
سطر ۱: سطر ۱:
 
آغازه ʔâqâz-e [اسم] {فارسی}   
 
آغازه ʔâqâz-e [اسم] {فارسی}   
  
#(به انگلیسی: onset) <واژۀ ''آغازه'' در برابر onset انگلیسی مصوب [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] است.> (= [[آغازۀ هجا]]) در [[آواشناسی]]، بخشی از [[هجا]] که پیش از [[هسته]] می‌آید (فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۳)، مانند همخوان ''م'' /m/ در واژۀ ''مَن'' /man/ (در این مثال، واکۀ ''ـَ'' /a/ [[هسته]] و همخوان ''ن'' /n/ [[پایانه]] نامیده می‌شود). در زبان فارسی، آغازه تنها از یک [[همخوان]] تشکیل می‌شود و حضور آن اجباری است (مدرسی قوامی، ۱۳۹۴: ۱۱). به عبارت دیگر، در فارسی فقط [[آغازۀ ساده]] وجود دارد و نه [[آغازۀ مرکب]].
+
#(به انگلیسی: onset) <واژۀ ''آغازه'' در برابر onset انگلیسی مصوب [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] است.> (= [[آغازۀ هجا]]) در [[آواشناسی]]، بخشی از [[هجا]] که پیش از [[هسته]] می‌آید (فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۳)، مانند همخوان ''م'' /m/ در واژۀ ''مَن'' /man/ (در این مثال، واکۀ ''ـَ'' /a/ [[هسته]] و همخوان ''ن'' /n/ [[پایانه]] نامیده می‌شود). در زبان فارسی، آغازه تنها از یک [[همخوان]] تشکیل می‌شود و حضور آن اجباری است (مدرسی قوامی، ۱۳۹۴: ۱۱؛ نیز نک. نجفی، ۱۳۸۷: ۶۵ به بعد). به عبارت دیگر، در فارسی فقط [[آغازۀ ساده]] وجود دارد و نه [[آغازۀ مرکب]].
 
#(به انگلیسی: acronym) نک. [[سرنام]].
 
#(به انگلیسی: acronym) نک. [[سرنام]].
  
سطر ۱۲: سطر ۱۲:
  
 
ـ [[مدرسی قوامی، گلناز]]، ۱۳۹۴، ''[[فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی]]''، تهران، [[علمی (انتشارات)|علمی]].
 
ـ [[مدرسی قوامی، گلناز]]، ۱۳۹۴، ''[[فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی]]''، تهران، [[علمی (انتشارات)|علمی]].
 +
 +
ـ [[نجفی، ابوالحسن]]، ۱۳۸۷، ''[[مبانی زبان‌شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی]]''، چ۱۰، تهران، [[نیلوفر (انتشارات)|نیلوفر]].

نسخهٔ ‏۵ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۰

آغازه ʔâqâz-e [اسم] {فارسی}

  1. (به انگلیسی: onset) <واژۀ آغازه در برابر onset انگلیسی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.> (= آغازۀ هجا) در آواشناسی، بخشی از هجا که پیش از هسته می‌آید (فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۳)، مانند همخوان م /m/ در واژۀ مَن /man/ (در این مثال، واکۀ ـَ /a/ هسته و همخوان ن /n/ پایانه نامیده می‌شود). در زبان فارسی، آغازه تنها از یک همخوان تشکیل می‌شود و حضور آن اجباری است (مدرسی قوامی، ۱۳۹۴: ۱۱؛ نیز نک. نجفی، ۱۳۸۷: ۶۵ به بعد). به عبارت دیگر، در فارسی فقط آغازۀ ساده وجود دارد و نه آغازۀ مرکب.
  2. (به انگلیسی: acronym) نک. سرنام.

  • منابع:

ـ انوری، حسن و همکاران، ۱۳۸۱، فرهنگ بزرگ سخن، ۸ج، تهران، سخن.

ـ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷، هزارواژۀ زبان‌شناسی (۱)، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ مدرسی قوامی، گلناز، ۱۳۹۴، فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی، تهران، علمی.

ـ نجفی، ابوالحسن، ۱۳۸۷، مبانی زبان‌شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی، چ۱۰، تهران، نیلوفر.