آواشناسی شنیداری: تفاوت بین نسخهها
جز |
جز |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | آواشناسی شنیداری Ɂâvâ-šenâs-i=y-e šenid-âr-i [گروه اسمی] {فارسی} (به انگلیسی: auditory phonetics) <آواشناسی شنیداری مصّوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر auditory phonetics انگلیسی است.> (= [[آواشناسی ادراکی]] (یول، ١٣٧٤: ٥٢)) | + | آواشناسی شنیداری Ɂâvâ-šenâs-i=y-e šenid-âr-i [گروه اسمی] {فارسی} (به انگلیسی: auditory phonetics) <آواشناسی شنیداری مصّوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر auditory phonetics انگلیسی است.> (= [[آواشناسی ادراکی]] (یول، ١٣٧٤: ٥٢)، بنواجشناسی شنیداری (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢٥)) |
از شاخههای [[آواشناسی]] که به مطالعۀ اندامهای شنوایی و توصیف فرایند دریافت، درک و پردازش اصوات گفتاری میپردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٤). از منابع تخصصی موجود به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی میتوان به کتاب جانسون (١٣٩٤) اشاره کرد. | از شاخههای [[آواشناسی]] که به مطالعۀ اندامهای شنوایی و توصیف فرایند دریافت، درک و پردازش اصوات گفتاری میپردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٤). از منابع تخصصی موجود به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی میتوان به کتاب جانسون (١٣٩٤) اشاره کرد. | ||
---- | ---- | ||
− | * | + | * منابع |
- جانسون، کیت (١٣٩٤). ''آواشناسی آکوستیک و شنیداری''. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روحپرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار. | - جانسون، کیت (١٣٩٤). ''آواشناسی آکوستیک و شنیداری''. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روحپرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار. | ||
+ | |||
+ | - [[سمیعی (گیلانی)، احمد]] (١٣٩١). ''[[آشنایی با زبانشناسی: کلیات و واجشناسی]]''. تهران: سخن. | ||
- [[صادقی، علیاشرف]] (١٣٩٢) [زیر نظر]. ''[[فرهنگ جامع زبان فارسی]]''. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. | - [[صادقی، علیاشرف]] (١٣٩٢) [زیر نظر]. ''[[فرهنگ جامع زبان فارسی]]''. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. |
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۵۳
آواشناسی شنیداری Ɂâvâ-šenâs-i=y-e šenid-âr-i [گروه اسمی] {فارسی} (به انگلیسی: auditory phonetics) <آواشناسی شنیداری مصّوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر auditory phonetics انگلیسی است.> (= آواشناسی ادراکی (یول، ١٣٧٤: ٥٢)، بنواجشناسی شنیداری (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢٥))
از شاخههای آواشناسی که به مطالعۀ اندامهای شنوایی و توصیف فرایند دریافت، درک و پردازش اصوات گفتاری میپردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٤). از منابع تخصصی موجود به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی میتوان به کتاب جانسون (١٣٩٤) اشاره کرد.
- منابع
- جانسون، کیت (١٣٩٤). آواشناسی آکوستیک و شنیداری. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روحپرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.
- سمیعی (گیلانی)، احمد (١٣٩١). آشنایی با زبانشناسی: کلیات و واجشناسی. تهران: سخن.
- صادقی، علیاشرف (١٣٩٢) [زیر نظر]. فرهنگ جامع زبان فارسی. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- یول، جورج (١٣٧٤). نگاهی به زبان (یک بررسی زبانشناختی). ترجمۀ نسرین حیدری. تهران: سمت.
این صفحه تکمیل خواهد شد.
- صفحههای مرتبط در پارسیشناسی: آواشناسی آواشناسی و واجشناسی: منابع فارسی