آواشناسی شنیداری: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز
سطر ۱: سطر ۱:
آواشناسی شنیداری Ɂâvâ-šenâs-i=y-e šenid-âr-i [گروه اسمی] {فارسی} (به انگلیسی: auditory phonetics) <آواشناسی شنیداری مصّوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر auditory phonetics انگلیسی است.> (= [[آواشناسی ادراکی]] (یول، ١٣٧٤: ٥٢))
+
آواشناسی شنیداری Ɂâvâ-šenâs-i=y-e šenid-âr-i [گروه اسمی] {فارسی} (به انگلیسی: auditory phonetics) <آواشناسی شنیداری مصّوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر auditory phonetics انگلیسی است.> (= [[آواشناسی ادراکی]] (یول، ١٣٧٤: ٥٢)، بن‌واج‌شناسی شنیداری (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢٥))
  
 
از شاخه‌های [[آواشناسی]] که به مطالعۀ اندام‌های شنوایی و توصیف فرایند دریافت، درک و پردازش اصوات گفتاری می‌پردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٤). از منابع تخصصی موجود به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی می‌توان به کتاب جانسون (١٣٩٤) اشاره کرد.
 
از شاخه‌های [[آواشناسی]] که به مطالعۀ اندام‌های شنوایی و توصیف فرایند دریافت، درک و پردازش اصوات گفتاری می‌پردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٤). از منابع تخصصی موجود به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی می‌توان به کتاب جانسون (١٣٩٤) اشاره کرد.
  
 
----
 
----
* منبع
+
* منابع
  
 
- جانسون، کیت (١٣٩٤). ''آواشناسی آکوستیک و شنیداری''. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روح‌پرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.
 
- جانسون، کیت (١٣٩٤). ''آواشناسی آکوستیک و شنیداری''. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روح‌پرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.
 +
 +
- [[سمیعی (گیلانی)، احمد]] (١٣٩١). ''[[آشنایی با زبان‌شناسی: کلیات و واج‌شناسی]]''. تهران: سخن.
  
 
- [[صادقی، علی‌اشرف]] (١٣٩٢) [زیر نظر]. ''[[فرهنگ جامع زبان فارسی]]''. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
 
- [[صادقی، علی‌اشرف]] (١٣٩٢) [زیر نظر]. ''[[فرهنگ جامع زبان فارسی]]''. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

نسخهٔ ‏۲۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۵۳

آواشناسی شنیداری Ɂâvâ-šenâs-i=y-e šenid-âr-i [گروه اسمی] {فارسی} (به انگلیسی: auditory phonetics) <آواشناسی شنیداری مصّوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر auditory phonetics انگلیسی است.> (= آواشناسی ادراکی (یول، ١٣٧٤: ٥٢)، بن‌واج‌شناسی شنیداری (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢٥))

از شاخه‌های آواشناسی که به مطالعۀ اندام‌های شنوایی و توصیف فرایند دریافت، درک و پردازش اصوات گفتاری می‌پردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٤). از منابع تخصصی موجود به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی می‌توان به کتاب جانسون (١٣٩٤) اشاره کرد.


  • منابع

- جانسون، کیت (١٣٩٤). آواشناسی آکوستیک و شنیداری. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روح‌پرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.

- سمیعی (گیلانی)، احمد (١٣٩١). آشنایی با زبان‌شناسی: کلیات و واج‌شناسی. تهران: سخن.

- صادقی، علی‌اشرف (١٣٩٢) [زیر نظر]. فرهنگ جامع زبان فارسی. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

- یول، جورج (١٣٧٤). نگاهی به زبان (یک بررسی زبان‌شناختی). ترجمۀ نسرین حیدری. تهران: سمت.

 این صفحه تکمیل خواهد شد.