آواشناسی صوتی: تفاوت بین نسخه‌ها

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «آواشناسی صوتی Ɂâvâ-šenâs-i=y-e so:t-i [گروه اسمی] {فارسی - عربی (صوت)} (به انگلیسی: acoustic...» ایجاد کرد)
 
جز
 
(۳ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است)
سطر ۱: سطر ۱:
آواشناسی صوتی Ɂâvâ-šenâs-i=y-e so:t-i [گروه اسمی] {فارسی - عربی (صوت)} (به انگلیسی: acoustic phonetics)
+
[[پرونده:Persianacademy.PNG|قاب|چپ|این مدخل از واژه‌های مصوب [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] است.]]
 +
آواشناسی صوتی Ɂâvâ-šenâs-i=y-e so:t-i [گروه اسمی] {فارسی - عربی (صوت)} (به انگلیسی: acoustic phonetics) <[[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]] معادل‌های ''آواشناسی صوتی'' و ''آواشناسی فیزیکی'' را برای acoustic phonetics تصویب کرده‌است.>
  
نک. [[آواشناسی صوت‌شناختی]].
+
(= آواشناسی آزمایشگاهی٢ (یول، ١٣٧۴: ۵٢؛ ثمره، ١٣٨٨: ١٨۴ و ١٩٠؛ صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٣-١٠٢۴)، آواشناسی آکوستیک (صادقی، همان‌جا؛ حق‌شناس، ١٣٨۶: ١٨؛ مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣)، آواشناسی آکوستیکی (علی‌نژاد و حسینی بالام، ١٣٩١)، آواشناسی اکوستیک (مشکوة‌الدینی، ١٣٨۵: ١١؛ سمائی، ١٣٨٨: ١١٢)، آواشناسی دستگاهی (مشکوة‌الدینی، همان‌جا)، آواشناسی صوت‌شناختی (ثمره، ١٣٨٨: ٢)، آواشناسی فیزیکی (همان: ٢، ١٨۴ و ١٩٠؛ سپنتا، ١٣٧٧؛ نوربخش، ١٣٩٢؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۴)، بن‌واج‌شناسی صوتی (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢۵)، صوت‌شناسی (مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣))
 +
 
 +
از شاخه‌های [[آواشناسی]] که به مطالعه و توصیف ویژگی‌های فیزیکی اصوات گفتار به‌عنوان امواج صوتی می‌پردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢۴، ذیل «آواشناسی آکوستیک»؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۴؛ نیز نک. حق‌شناس، ١٣٨۶: ١٨؛ ثمره، ١٣٨٨: ٢؛ مشکوة‌الدینی، ١٣٨۵: ١١؛ مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣-١۴). از میان منابع تخصصی تألیف‌شده به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی می‌توان به کتاب‌های سپنتا (١٣٧٧)، علی‌نژاد و حسینی بالام (١٣٩١) و نوربخش (١٣٩٢) اشاره کرد. ترجمۀ کتاب‌های فرای (١٣۶٩) و جانسون (١٣٩۴) نیز به فارسی موجود است.
 +
----
 +
* منابع
 +
 
 +
ـ [[ثمره، یدالله]]، ١٣٨٨، ''[[آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا]]''، چ٨، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
 +
 
 +
ـ جانسون، کیت، ١٣٩۴، ''آواشناسی آکوستیک و شنیداری''، ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روح‌پرور، تهران، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.
 +
 
 +
ـ [[حق‌شناس، علی‌محمد]]، ١٣٨۶، ''[[آواشناسی (فونتیک)]]''، چ١١، تهران، آگه.
 +
 
 +
ـ [[سپنتا، ساسان]]، ١٣٧٧، ''[[آواشناسی فیزیکی زبان فارسی]]''، اصفهان، گاهان.
 +
 
 +
ـ [[سمائی، مهدی]]، ١٣٨٨، ''[[تاریخچۀ آواشناسی و سهم ایرانیان]]''، تهران، نشر مرکز.
 +
 
 +
ـ [[سمیعی (گیلانی)، احمد]]، ١٣٩١، ''[[آشنایی با زبان‌شناسی: کلیات و واج‌شناسی]]''، تهران، سخن.
 +
 
 +
ـ [[صادقی، علی‌اشرف]] [سرپرست]، ١٣٩٢، ''[[فرهنگ جامع زبان فارسی]]''، ج١، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
 +
 
 +
ـ [[علی‌نژاد، بتول]] و [[حسینی بالام، فهیمه|فهیمه حسینی بالام]]، ١٣٩١، ''[[مبانی آواشناسی آکوستیکی]]''، اصفهان، دانشگاه اصفهان.
 +
 
 +
ـ فرای، دنیس باتلر، ١٣۶٩، ''فیزیک گفتار: مقدمه‌ای بر آواشناسی اکوستیک''، ترجمۀ [[جهانگیری، نادر|نادر جهانگیری]]، مشهد، دانشگاه فردوسی.
 +
 
 +
ـ [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]]، ۱۳۹۷، ''[[هزارواژۀ زبان‌شناسی (۱)]]''، تهران، [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی: انتشارات|فرهنگستان زبان و ادب فارسی]].
 +
 
 +
ـ [[مدرسی قوامی، گلناز]]، ١٣٩۴، ''[[فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی]]''، تهران، علمی.
 +
 
 +
ـ [[مشکوة‌الدینی، مهدی]]، ١٣٨۵، ''[[ساخت آوایی زبان]]''، چ۵، مشهد، دانشگاه فردوسی.
 +
 
 +
ـ [[نوربخش، ماندانا]]، ١٣٩٢، ''[[آواشناسی فیزیکی با استفاده از رایانه]]''، تهران، علم.
 +
 
 +
ـ یول، جورج، ١٣٧۴، ''نگاهی به زبان (یک بررسی زبان‌شناختی)''، ترجمۀ نسرین حیدری، تهران، سمت.
 +
 
 +
  این صفحه تکمیل خواهد شد.
 +
 
 +
* صفحۀ مرتبط در ''پارسی‌شناسی'': [[آواشناسی و واج‌شناسی: منابع فارسی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۰

این مدخل از واژه‌های مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی است.

آواشناسی صوتی Ɂâvâ-šenâs-i=y-e so:t-i [گروه اسمی] {فارسی - عربی (صوت)} (به انگلیسی: acoustic phonetics) <فرهنگستان زبان و ادب فارسی معادل‌های آواشناسی صوتی و آواشناسی فیزیکی را برای acoustic phonetics تصویب کرده‌است.>

(= آواشناسی آزمایشگاهی٢ (یول، ١٣٧۴: ۵٢؛ ثمره، ١٣٨٨: ١٨۴ و ١٩٠؛ صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٣-١٠٢۴)، آواشناسی آکوستیک (صادقی، همان‌جا؛ حق‌شناس، ١٣٨۶: ١٨؛ مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣)، آواشناسی آکوستیکی (علی‌نژاد و حسینی بالام، ١٣٩١)، آواشناسی اکوستیک (مشکوة‌الدینی، ١٣٨۵: ١١؛ سمائی، ١٣٨٨: ١١٢)، آواشناسی دستگاهی (مشکوة‌الدینی، همان‌جا)، آواشناسی صوت‌شناختی (ثمره، ١٣٨٨: ٢)، آواشناسی فیزیکی (همان: ٢، ١٨۴ و ١٩٠؛ سپنتا، ١٣٧٧؛ نوربخش، ١٣٩٢؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۴)، بن‌واج‌شناسی صوتی (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢۵)، صوت‌شناسی (مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣))

از شاخه‌های آواشناسی که به مطالعه و توصیف ویژگی‌های فیزیکی اصوات گفتار به‌عنوان امواج صوتی می‌پردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢۴، ذیل «آواشناسی آکوستیک»؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۴؛ نیز نک. حق‌شناس، ١٣٨۶: ١٨؛ ثمره، ١٣٨٨: ٢؛ مشکوة‌الدینی، ١٣٨۵: ١١؛ مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣-١۴). از میان منابع تخصصی تألیف‌شده به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی می‌توان به کتاب‌های سپنتا (١٣٧٧)، علی‌نژاد و حسینی بالام (١٣٩١) و نوربخش (١٣٩٢) اشاره کرد. ترجمۀ کتاب‌های فرای (١٣۶٩) و جانسون (١٣٩۴) نیز به فارسی موجود است.


  • منابع

ـ ثمره، یدالله، ١٣٨٨، آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا، چ٨، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.

ـ جانسون، کیت، ١٣٩۴، آواشناسی آکوستیک و شنیداری، ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روح‌پرور، تهران، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.

ـ حق‌شناس، علی‌محمد، ١٣٨۶، آواشناسی (فونتیک)، چ١١، تهران، آگه.

ـ سپنتا، ساسان، ١٣٧٧، آواشناسی فیزیکی زبان فارسی، اصفهان، گاهان.

ـ سمائی، مهدی، ١٣٨٨، تاریخچۀ آواشناسی و سهم ایرانیان، تهران، نشر مرکز.

ـ سمیعی (گیلانی)، احمد، ١٣٩١، آشنایی با زبان‌شناسی: کلیات و واج‌شناسی، تهران، سخن.

ـ صادقی، علی‌اشرف [سرپرست]، ١٣٩٢، فرهنگ جامع زبان فارسی، ج١، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ علی‌نژاد، بتول و فهیمه حسینی بالام، ١٣٩١، مبانی آواشناسی آکوستیکی، اصفهان، دانشگاه اصفهان.

ـ فرای، دنیس باتلر، ١٣۶٩، فیزیک گفتار: مقدمه‌ای بر آواشناسی اکوستیک، ترجمۀ نادر جهانگیری، مشهد، دانشگاه فردوسی.

ـ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷، هزارواژۀ زبان‌شناسی (۱)، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

ـ مدرسی قوامی، گلناز، ١٣٩۴، فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی، تهران، علمی.

ـ مشکوة‌الدینی، مهدی، ١٣٨۵، ساخت آوایی زبان، چ۵، مشهد، دانشگاه فردوسی.

ـ نوربخش، ماندانا، ١٣٩٢، آواشناسی فیزیکی با استفاده از رایانه، تهران، علم.

ـ یول، جورج، ١٣٧۴، نگاهی به زبان (یک بررسی زبان‌شناختی)، ترجمۀ نسرین حیدری، تهران، سمت.

 این صفحه تکمیل خواهد شد.