آواشناسی صوتی
آواشناسی صوتی Ɂâvâ-šenâs-i=y-e so:t-i [گروه اسمی] {فارسی - عربی (صوت)} (به انگلیسی: acoustic phonetics) <فرهنگستان زبان و ادب فارسی معادل‌های آواشناسی صوتی و آواشناسی فیزیکی را برای acoustic phonetics تصویب کرده‌است.>
(= آواشناسی آزمایشگاهی٢ (یول، ١٣٧۴: ۵٢؛ ثمره، ١٣٨٨: ١٨۴ و ١٩٠؛ صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢٣-١٠٢۴)، آواشناسی آکوستیک (صادقی، همان‌جا؛ حق‌شناس، ١٣٨۶: ١٨؛ مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣)، آواشناسی آکوستیکی (علی‌نژاد و حسینی بالام، ١٣٩١)، آواشناسی اکوستیک (مشکوة‌الدینی، ١٣٨۵: ١١؛ سمائی، ١٣٨٨: ١١٢)، آواشناسی دستگاهی (مشکوة‌الدینی، همان‌جا)، آواشناسی صوت‌شناختی (ثمره، ١٣٨٨: ٢)، آواشناسی فیزیکی (همان: ٢، ١٨۴ و ١٩٠؛ سپنتا، ١٣٧٧؛ نوربخش، ١٣٩٢؛ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷: ۴)، بن‌واج‌شناسی صوتی (سمیعی گیلانی، ١٣٩١: ١٢۵)، صوت‌شناسی (مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣))
از شاخه‌های آواشناسی که به مطالعه و توصیف ویژگی‌های فیزیکی اصوات گفتار به‌عنوان امواج صوتی می‌پردازد (صادقی، ١٣٩٢: ١٠٢۴، ذیل «آواشناسی آکوستیک»؛ نیز نک. حق‌شناس، ١٣٨۶: ١٨؛ ثمره، ١٣٨٨: ٢؛ مشکوة‌الدینی، ١٣٨۵: ١١؛ مدرسی قوامی، ١٣٩۴: ١٣-١۴). از میان منابع تخصصی تألیف‌شده به زبان فارسی دربارۀ این شاخه از آواشناسی می‌توان به کتاب‌های سپنتا (١٣٧٧)، علی‌نژاد و حسینی بالام (١٣٩١) و نوربخش (١٣٩٢) اشاره کرد. ترجمۀ کتاب‌های فرای (١٣۶٩) و جانسون (١٣٩۴) نیز به فارسی موجود است.
- منابع
- ثمره، یدالله (١٣٨٨). آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا. چ٨. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- جانسون، کیت (١٣٩۴). آواشناسی آکوستیک و شنیداری. ترجمۀ زهرا محمودزاده و رحیمه روح‌پرور. تهران: پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران و چاپار.
- حق‌شناس، علی‌محمد (١٣٨۶). آواشناسی (فونتیک). چ١١. تهران: آگه.
- سپنتا، ساسان (١٣٧٧). آواشناسی فیزیکی زبان فارسی. اصفهان: گاهان.
- سمائی، مهدی (١٣٨٨). تاریخچۀ آواشناسی و سهم ایرانیان. تهران: نشر مرکز.
- سمیعی (گیلانی)، احمد (١٣٩١). آشنایی با زبان‌شناسی: کلیات و واج‌شناسی. تهران: سخن.
- صادقی، علی‌اشرف (١٣٩٢) [زیر نظر]. فرهنگ جامع زبان فارسی. ج١. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- علی‌نژاد، بتول و فهیمه حسینی بالام (١٣٩١). مبانی آواشناسی آکوستیکی. اصفهان: دانشگاه اصفهان.
- فرای، دنیس باتلر (١٣۶٩). فیزیک گفتار: مقدمه‌ای بر آواشناسی اکوستیک. ترجمۀ نادر جهانگیری. مشهد: دانشگاه فردوسی.
ـ فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۹۷، هزارواژۀ زبان‌شناسی (۱)، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
- مدرسی قوامی، گلناز (١٣٩۴). فرهنگ توصیفی آواشناسی و واج‌شناسی. تهران: علمی.
- مشکوة‌الدینی، مهدی (١٣٨۵). ساخت آوایی زبان. چ۵. مشهد: دانشگاه فردوسی.
- نوربخش، ماندانا (١٣٩٢). آواشناسی فیزیکی با استفاده از رایانه. تهران: علم.
- یول، جورج (١٣٧۴). نگاهی به زبان (یک بررسی زبان‌شناختی). ترجمۀ نسرین حیدری. تهران: سمت.
این صفحه تکمیل خواهد شد.
- صفحۀ مرتبط در پارسی‌شناسی: آواشناسی و واج‌شناسی: منابع فارسی
