واو معروف

از پارسی‌شناسی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

واو معروف vâv=e maɁruf [گروه اسمی] {عربی (واو، معروف) - فارسی}

(= واو روشن) در دستور سنتی و مطالعات زبان‌شناسی تاریخی، مصوت کشیدۀ ū. این مصوت را به دلیل آنکه در عربی شناخته بوده‌ «معروف» نامیده‌اند (سنج. واو مجهول). شاعران متقدم و مقلدان متأخر آنان کلماتی را که مصوت پایانی آن‌ها یای معروف بوده با کلماتی که مصوت پایانی‌شان یای مجهول بوده قافیه نمی‌کرده‌اند. نیز نک. واو مجهول، یای مجهول، یای معروف.


  • منابع

نک. واو مجهول.

منوچهر فروزنده فرد

دربارۀ نویسنده و فهرست نوشته‌های دیگر وی در پارسی‌شناسی