آواشناسی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آواشناسی Ɂâvâ-šenâs-i [اسم] {فارسی} (به انگلیسی: phonetics) <آواشناسی مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر phonetics انگلیسی است.> | آواشناسی Ɂâvâ-šenâs-i [اسم] {فارسی} (به انگلیسی: phonetics) <آواشناسی مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر phonetics انگلیسی است.> | ||
| − | (= فونتیک) علمی که به مطالعۀ ویژگی‌های صداهای انسان، به‌ویژه صداهایی که در گفتار از آنها استفاده می‌شود، می‌پردازد و روش‌هایی برای توصیف، طبقه‌بندی و نگارش آنها فراهم می‌آورد (کریستال، ۲۰۰۸: ۳۶۳). شاخه‌های اصلی آواشناسی عبارتند از: [[آواشناسی | + | (= فونتیک) علمی که به مطالعۀ ویژگی‌های صداهای انسان، به‌ویژه صداهایی که در گفتار از آنها استفاده می‌شود، می‌پردازد و روش‌هایی برای توصیف، طبقه‌بندی و نگارش آنها فراهم می‌آورد (کریستال، ۲۰۰۸: ۳۶۳). شاخه‌های اصلی آواشناسی عبارتند از: [[آواشناسی صوت‌شناختی]]، [[آواشناسی تولیدی]] و [[آواشناسی شنیداری]]. |
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۷
آواشناسی Ɂâvâ-šenâs-i [اسم] {فارسی} (به انگلیسی: phonetics) <آواشناسی مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر phonetics انگلیسی است.>
(= فونتیک) علمی که به مطالعۀ ویژگی‌های صداهای انسان، به‌ویژه صداهایی که در گفتار از آنها استفاده می‌شود، می‌پردازد و روش‌هایی برای توصیف، طبقه‌بندی و نگارش آنها فراهم می‌آورد (کریستال، ۲۰۰۸: ۳۶۳). شاخه‌های اصلی آواشناسی عبارتند از: آواشناسی صوت‌شناختی، آواشناسی تولیدی و آواشناسی شنیداری.
- منبع
Crystal, D. (2008). A Dictionary of Linguistics and Phonetics. 6th ed. Oxford: Blackwell
این صفحه را نویسندگان پارسی‌شناسی تکمیل خواهند کرد.
- واژه‌های هم‌خانواده: نک. آوا
- صفحه‌های مرتبط در پارسی‌شناسی: آوا، آواشناختی، آواشناس، آواشناسی و واج‌شناسی: منابع فارسی، آوانویسی
